Najważniejsze jest to, że jesteś

Trochę myślałem nad tym co by tu napisać, więc...

Przez ostatnie kilka miesięcy zrozumiałem, że sposób życia jakim funkcjonowałem nie doprowadził mnie do niczego. Tak na prawdę to błądziłem, zatrzymałem się w miejscu gdzie było mi najwygodniej. Jednak... czas to zmienić, powinienem dać krok do przodu ale to nie takie proste. Zrobiłem krok w przód i krok w tył. Nie jestem w stanie zamknąć tamtego scenariusza mojego życia, coś mnie w nim trzyma. Osoba na zdjęciu... ona jest... ona coś w sobie ma. Coś co wiecznie mnie przyciąga. Najchętniej oderwałbym się od wszystkich osób z którymi kiedykolwiek cokolwiek mnie łączyło. Próbowałem nawet zrealizować ten pomysł, lecz się nie da, po prostu się nie da. Nie potrafię zapomnieć o kimś, kto zmieniłem w moim życiu tak wiele w tak nie długim czasie. Mam zmieszane uczucia jednak wiem, że jej się nigdy nie pozbędę. Jestem w stanie zrobić dla niej wiele, nawet gdyby chciała zerwać ze mną kontakt. Pogodziłbym się z tym. Dlaczego? Dlaczego bym nie walczył? Ponieważ wystarczająco namieszałem jej w życiu, chciałbym żeby była szczęśliwa nie koniecznie ze mną, ale żeby była. Ta sytuacja jest dość dziwna, czasem dla mnie nie zrozumiała, ale błędy trzeba odpokutować, Klaudia nie była błędem, ale sposób w jaki ją traktowałem był. Byłem nie dojrzały, wiele straciłem. Obiecałem sobie, że już nigdy więcej nie dopuszczę do takiej sytuacji. 

Bywają takie dni jak dzisiaj; dni, w których przeglądam galerie zdjęć. Widzę ją i jestem zakłopotany, nie wiem czy się cieszyć z tego, że jest czy też smucić, że fizycznie jej nie ma. To wszystko jest dla mnie takie trudne. Chciałbym by była obok, bym mógł jej powiedzieć to co we mnie siedzi i bym mógł z nią wszystko poukładać, jednak się nie da. Ten ból.. przerasta się w cierpienie. Wszystko co kiedyś z nią zbudowałem runęło, zostały same fundamenty. Nie wiem czy byłbym w stanie zbudować na nich cokolwiek, zaczynam czuć się bezużyteczny.

****************************************************************************************************

Ból, złość, smutek - znikajcie!

****************************************************************************************************

Dzisiejsza mimo, że krótka rozmowa z Tobą pozwoliła mi na chwilę radości (szkoda, że tylko chwilę).

****************************************************************************************************

Chciałbym, żeby to wszystko minęło. Chciałbym znów być szczęśliwy, ech... marzenia... ranią ;/

****************************************************************************************************

Co mnie dzisiaj najbardziej zabolało / wzruszyło? Podczas przeglądania galerii natchnąłem się na fotografie z Megan, na screna rozmowy... Przypomniałem sobie ją i wtedy zrobiło mnie się strasznie smutno. Czemu po prostu nie mogę zapomnieć o niej jak o innych dziewczynach, które nic dla mnie nie znaczyły? Nie wiem, rozstanie z nią strasznie mną wstrząsnęło. Chyba jutro zadzwonię do jej kuzynki, by spytać co u niej. Martwię się i niepokoje.

****************************************************************************************************

Znowu nie mam Twoich zdjęć Klaudia... Trzeba coś z tym zrobić.

Ps. dziękuje, że dzisiaj ze mną rozmawiałaś i przepraszam za brak pewności siebie oraz za to, że nie mogę powiedzieć Ci tego co we mnie siedzi. Rany, czemu to wszystko jest takie pogmatwane?

****************************************************************************************************

Nic nie znaczące uczucia błądzą gdzieś we wszechświecie.

Szukają osoby, która zrozumie ich przekaz.