Rozdział 18.

On odwzajemnił mój gest , a chwilę potem oboje usłyszeliśmy krzyk jakieś kobiety.

-Co to ma być do cholery?!

-Nic. A co ma być? Powiedział spokojnie Neymar.

-Obściskujesz się z jakąś dupą i jeszcze się pytasz? Było mi głupio, bo przeze mnie Neymar morze stracić dziewczynę, bynajmniej wydaje mi się, że to jest jego dziewczyna.

-Przepraszam. To moja wina. Chciałam tylko podziękować Neymarowi za to, że mnie przygarnął. Nic nas nie łączy, jeśli o to chodzi. Powiedziałam niepewnie.

-Jak to przygarnął? I spojrzała pytającym wzrokiem na piłkarza.

-Przepraszam zapomniałem. Wszystko Ci wyjaśnię, nie denerwuj się. Ale najpierw się poznajcie. Bruna to jest Inez. Inez to Bruna, moja dziewczyna.

-Miło mi. Powiedziałam z uśmiechem. Ona starała się odwzajemnić gest. Potem ja poszłam do pokoju, na górę, a Ney z Bruną do salonu porozmawiać.  Po pół godziny chłopak zawołał mnie na dół. Zeszłam, tam był on z wyraźnie weselszą Bruną.

-Słuchaj, będziemy oglądać film, przyłączysz się?

-Nie no coś Ty, nie będę Wam przeszkadzała. Powiedziałam.

-Ale nie będziesz. Ciepłym głosem wtrąciła się dziewczyna.

-Ale nie, posiedźcie razem. Powiedziałam z uśmiechem. 

-No ok. odezwał się dwudziestojednolatek. Ja pożegnałam się i poszłam na górę. W dobrym humorze wzięłam długą odprężającą kąpiel. Przebrałam się w piżamę i wyszłam z łazienki. Włączyłam telewizor, który miałam w pokoju i położyłam się. Oglądałam jakiś serial, gdy przyszedł Ney.

-No hej, nie śpisz, powiedział  uchylając drzwi.

-Nie, wchodź. Wszedł i usiadł na łóżku, ja się podniosłam.

-Słuchaj, przepraszam, za tę całą sytuację, głupio wyszło.

-Przecież nic się nie stało, a tak a  w ogóle to nie mówiłeś, że masz dziewczynę.

-Bo uznałem, że to zbędna informacja..

Nie chce mi się pisać tego opo.
 Chcę je skończyć i mieć spokój. Więc dodałam taki badziewny rozdział. -,-

I jakoś wg. nie mam motywacji ani weny.

Papa ;*

Komentujcie to może dodam potem dłuższy !