Kiedyś sobie utnę rękę, żeby w moim domu było połączenie kolorystyczne z fuksją.

Jak zwykle patrzę na klawiaturę i nie wiem co napisać, żeby miało jakiś logiczny sens, żeby nadawało się do czytania itd. Nie ciągnie mnie do tego, żeby napisać jak to moje życie jest chujowe, a ludziom mówić że jest ogólnie spoko, zajebiście i nie narzekam.

Dostałam się na studia, takie jak chciałam. Pracuję, chociaż kokosów nie zbijam, ale czego oczekiwać od ciucha. Nie, nie odłożę nic nikomu.

Próbuję coś zmienić w życiu, żeby było lepiej, ciekawiej, żeby nie powiedzieć-znośniej. Ludzie mówią że wydobrzałam, przytyłam, widać po mnie że jest lepiej. Trudno się dziwić, depresja nie była zbyt dobrym czasem. Obecnie ważę 47kg, tyję dalej i jest dobrze. Cieżko się przyznać, ale dwa dni temu pierwszy raz wypiłam Latte. Cudowna, od dziś piję na spotkaniach tylko Latte. Śmieję się, że prowadzę życie na poziomie, czytam inteligentną prasę dla kobiet i słołuję się w knajpach na krakowskim. Mam więlką chęć poznawania co chwila czegoś nowego. Próbowania, sprawiania sobie małych przyjemności. Szyję, tworzę nowe rzeczy, chcę jeździć na wymiany do innych krajów, poznawać dużo ludzi. Poznać kogoś, być z nim a jednocześnie nie zatracić się w tym wszystkim całą sobą i mieć czas na samorealizację. Och, ale mam ochotę być szczęśliwą.

chyba mi wyszło. Dobranoc.