Cóż minął jeden z gorszych tygodni w ostatnim okresie mojego życia. Mam nadzieję, że więcej takich sytuacji ciężkich i zupełnie bezsensownych nie będzie, bo prawdę mówiąc nic dobrego z tego wszystkiego dla nikogo nie wynikło, No ale już po. Może jednak coś w tym jest, że co mnie nie zabije to mnie wzmocni. Tak chyba nawet się teraz czuję, że to kolejna próba rzucona przez los, która w jakimś tam stopniu zahartowuje mnie przed kolejnymi.

Jeszcze tydzień, równy tydzień i pewny rozdział mego życia się skończy. Rozdział, który zajmuje prawie 1/3 mego życia. Kończy się nie tak jak był planowany, że się skończy. No ale widocznie tak musiało być. Nie mam już żalu, złe emocje minęły i opadły. Teraz pozostają tylko wspomnienia, a jeśli mam już wspominać to tylko te dobre chwile. Kończy się to niewesoło i ogólnie z takim poczuciem nie sprostaniu wyzwaniom jakie przede mną stawiało. Może trochę po części czuję się jak przegrany. Ale nie ma co się nad sobą rozczulać ani płakać nad tym co było. Już za tydzień zostanie to, mam nadzieję, definitywnie zamknięte. Plus tego wszystkiego jest taki, że będzie to odbywało się na poziomie i z klasą, na którą wielu nie może sobie pozwolić.

Za to z wielkim optymizmem, nadzieją, dodatkowym bagażem życiowych doświadczeń wkraczam w nowy, inny i z pewnością lepszy rozdział. Rozdział zatytułowany:



        "Mrówek"