pan Igor w jesienny wieczór

rozgościł się, powłączał wszystko to co zawsze, jednak nie miał dalej co robić, pomyślał i dorwał książki

jednak jest ktoś kto Go obserwuje, no i zrobiłam zdjęcie

a w każdy piątkowy poranek budzę się zaspana jak zawsze, z tym samym grymasem na twarzy

ale jedno się różni, jest to piątek, więc dzieli nas tylko kilka godzin, muszę przeżyć wykłady, wyczerpujący trening

a to wszystko zajmuje dosłownie chwilę w całości nudnego tygodnia

zmęczona po treningu wychodzę na to cholerne zimno, ale wiem, że zaraz wejde do ulubionego auta, nagrzane będzie tam moooocno !

bo od zawsze wiadomo, że pan Igor jest zmarzluchem i musi mieć ciepło, ja tam się cieszę ;)

wstępujemy do pobliskiego sklepu, pełno żelków, ciastek, jabłek, picia ląduje w siatce, kierunek dom i kołdra przy tym jeszcze wybrany film

mama wchodzi do nas nawet bez pukania, siada obok, podbiera nam jedzenie i ogląda, wzrok mój i Igora mówi sam za siebie   o co chodzi?

gdy w końcu zorientowała się, że coś nie tak, wybuch śmiechu i tłumaczenie, że ma chęć pobyć z nami

uwieeeelbiam Cię, mamo !

łapiemy się za rękę i prowadzimy przed siebie, na sobotnią imprezę ! ;)