;D

komórkowa jakość, sorry.

ostatnie chwile spokoju. za moment po domu rozpełznie się tabun gości. nie mam na to dzisiaj najmniejszej ochoty. najlepiej leżałabym patrząc w sufit, sluchając muzyki i nie robiąc kompletnie nic. dzisiaj jest ten dzień, w którym nie pomaga nawet najsłodsze ptasie mleczko, nie chce mi się jeszcze bardziej niż zwykle, a w domu panuje napięta atmosfera. nie cierpię takich dni. a w dodatku dopadły mnie miliony wątpliwości. nie wiem czy dobrze robię. nic już nie wiem. mam trudności z docenianiem tego co jest. odechcialo mi się nawet nad tym wszystkim zastanawiać. a na dzisiejszych gości nie mam naprawdę ochoty. szkoda, że nie mam dokąd uciec. trudno dzisiaj się ze mną dogadać, przyznaję. dopadł mnie podły nastrój. i naprawdę nie mam najmniejszej ochoty odpowiadać z sztuchnym uśmiechem wszystkim ciotkom na równie sztucznie wymyślane pytania, aby tylko o czymś rozmawiać. chyba ta pogoda tak na mnie działa, nie wiem. wiem tylko, że ten wieczor nie będzie należał do najprzyjemniejszych i że mogę powiedzieć coś, czego będę później żałować. ostatnimi czasy zdarza mi się to coraz częściej. marzy mi się chwila spokoju. może jutro.