hejhej

no czeeeść

Mam do nauki mobilizację większą od tych ćwiczeń w szkole:):):):)

Sama w sumie nie wiem jak jest. Duszę się w sobie i może to nawet dobrze.

Nawet nie wiecie jak miło jest mi czytać zarówno tu jak i na asku, że mam talent do pisania. Możliwe, że niektórzy ze zwykłej nienawiści zaprzeczają, albo zwyczajnie im się to nie podoba. Jeśli chodzi o krytykę wobec mojego pisania, to toleruję wyłącznie uzasadnioną, a nie taką, którą sobie wymyślicie. Dla kogoś innego, jak napisze, że ładnie coś napisał, jest to jednorazowa uciecha, ale dla mnie jest to duma. Czuję się wtedy z siebie dumna. Z tego, że ktoś to czyta, że chce tu zaglądać. Kilka osób napisało do mnie w jaki sposób mogą przeczytać książkę, którą piszę. Kilku z nich wręcz prosiło, bym pisała ją tu, ale niestety nie mogę tego zrobić. Zajmie mi ona ponad 100 lub ponad 200 stron, więc nie dam rady. Poza tym Nie chcę by znały jej treść wszyscy. Nie chodzi o to, że mnie wyśmieją, bo mam taką, a nie inną pasję.

Piszę ją dla siebie. Nie wiedziałam, że tyle osób będzie chciało to czytać. Nawet nie wyobrażacie sobie, jakie to dla mnie miłe.

Zauważyłam, że nie tylko znajomi mnie ignorują, ale widocznie los od urodzenia chciał dać mi kopa w tyłek:)

Sierpek:) ma:) okres:) całe:) życie:) ale:) szczegół:)

Czuję wewnętrzną radość, tylko nie wiem z jakiego powodu. :)

Takie tam ryczenie przed pierwszą lekcją:)))))))))))) Supcio:)))

EHH:)

W sumie nie chce mi się już pisać, bo znudziło mi się to już, więc papa:*