Nic już nie ma większego sensu.
Ostatnie zdjęcie jakie dodałam tu w czeluściach internetu - też było z Tobą.

Ale, gdy je dodawałam - to żyłeś... miałeś się w porzadku,
stworzyliśmy stół z naszych ciał,
śmialiśmy się.

Mój kumpel nie żyje, od około trzech tygodni.
Patrzę w górę, może na mnie patrzy,
zabrał ze sobą swoje rany, zmartwienia i już nic mu nie uradniemy,
nikt nie dowie się
Czemu to zrobił?

Stał się sensacją na tydzień.
Jestem ciekawa jak długo męczył się z tą metalową kulką...
Jestem ciekawa kim jest ta dziewczyna.
I kiedy w końcu z nim porozmawiam.
Jestem wkurwiona i płaczę, chcę go ostatni raz przytulić i dalej z nim żartować.
Patrzcie na niego,

alvaro.

Jest zajebisty.

Nie rozumiem otaczającego mnie świata,
chcę wszystko zmienić, skupić się na przyjemnościach prostych.
A jednocześnie chcę cierpiać, jak ludzie przestali tak szybko cierpieć...