A miłość zapuka do drzwi...

"- Puk, puk - Kto tam? - To ja, miłość - Nie znam Cię - Otwórz, proszę - Nie otworzę, nie znam Cię - Otwórz serce, to mnie poznasz - Nie chcę, bo mnie zranisz... - Nie zranię, pokażę Ci co to szczęście... - Jak? - Pokażę Ci siebie, poznasz mnie. Pozwolę Ci się pokochać. Dam Ci siebie. - Za darmo? Nie wierzę ci. Czego chcesz ode mnie? - Otwórz się serduszko, proszę. Zaufać mi możesz... chcę ci tylko siebie dać, daj się poznać. Potrzebuję Cię. Może jak mnie poznasz będziesz mnie chcieć, może Ci się spodobam, może mnie pokochasz... daj mi szansę.. otwórz - Czemu właśnie ja, miłość? Jest milion innych serc.. zapukaj do innych... - Pukam do Ciebie, otworzysz? Nie dasz nam szansy? Wolisz być samo... - Boję się - nie chcę znów cierpieć... - A twoja samotność to nie cierpienie? Nie cierpisz z jej powodu? Samo jesteś szczęśliwe? Serce zaufaj mi... zaryzykuj.. daj szansę, przecież to na mnie właśnie czekasz... może to ja? - A może nie ty.. - Tego nie wiesz dopóki nie spróbujesz... puk puk.. otwórz... to ja miłość... nie bój się... - Nie, dziś nie mogę... nie jestem gotowe... dziś jeszcze za wcześnie, bałagan mam, nie otworzę - A więc mogę mieć nadzieję? Serce... - Może kiedyś... się otworzę... " Właściwie to byłabym gotowa. Z tym, że nie słyszę "puk, puk". A potem znów obleci mnie strach. Fajuś 19:17:56 wiesz jak na mnie mówi młodszy kuzyn? "Flanka" Zosia 19:18:38 dobrze że nie flaszka WSPANIAŁY humor mam. Tylko żałuję, że nie jestem na Słowacji z moimi słońcami