Zmiany - VI rozdział

Otworzyła oczy i zamrugała delikatnie. Oślepiło ją światło padające przez przeszkloną ścianę jej pokoju. Znowu zapomniała spuścić rolety... Oparła się na łokciach i zobaczyła, że wciąż ma na sobie sukienkę, którą wczoraj kupiła. Obok niej Chuck spał w najlepsze. Musieli wczoraj rozmawiać do późna i oboje zasnęli. Uśmiechnęła się i powoli zsunęła się z łóżka. Przeszła na palcach do drzwi i wymknęła się z pokoju, jeszcze raz spoglądając na chłopaka. Zeszła po schodach wprost do kuchni. Dziewczyn jeszcze nie było, więc postanowiła, że zamówi dla wszystkich śniadanie. Zadzwoniła do recepcji i poprosiła o bułeczki cynamonowe, drożdżówki i inne tego typu smakołyki. Przeciągnęła się, po czym zatoczyła bosą stopą krąg na panelach. Były śliskie i przyjemnie chłodne. Spojrzała na duży, czarny zegar wiszący w salonie. Było już po dziewiątej. Zdecydowanie musiała zacząć budzić te śpiochy. Mogli przez nich nie zdążyć do szkoły. Weszła do pokoju Julii, który kiedyś zajmował jej brat Natan. Podeszła do jej łóżka i delikatnie dotknęła jej ramienia.
- Hej, powinnaś już wstać. W przeciwnym razie spóźnimy się do szkoły. Zamówiłam nam śniadanie. - powiedziała. Dziewczyna przekręciła się na posłaniu w jej stronę i kiwnęła głową.
- Ogarnę się i przyjdę.
Odwróciła się na pięcie i poszła budzić następną przyjaciółkę. Z tą poszło o wiele łatwiej, bo natychmiast wstała i zaczęła się ubierać.
- Idę obudzić Chuck'a, zobaczymy się na dole. - rzuciła wychodząc z jej sypialni.
- Chuck'a? - zdziwiła się Oliwia. - On tu spał?
- Tak, zasnęliśmy wczoraj. Rozmawialiśmy do późna i tak jakoś wyszło.
- Okej. Zamówiłaś śniadanie? Umieram z głodu. - złapała się za brzuch.
- Jasne, że tak. - zaśmiała się.
- Aaa, tak przy okazji: piękna sukienka. Wyglądasz w niej cudownie. - uśmiechnęła się.
- Dziękuję. To prezent od Chuck'a.
- Cieszę się, że Wam się układa.
- Dziękuję. - Marta uśmiechnęła się szeroko i wyszła. Otworzyła drzwi i usiadła na łóżku koło swojego chłopaka. - Kochanie, wstawaj. Już późno.
- Gdzie ja jestem? - zdziwił się i przetarł oczy. Zobaczył ją i najwyraźniej przypomniał sobie wczorajszy wieczór. - Ooo, cześć Skarbie. Nawet nie wiem kiedy zasnąłem.
- Ja też tego nie pamiętam. - zaśmiała się lekko. - Chodź, zjemy śniadanie i pojedziemy razem do szkoły.
- Dobrze. Zadzwonię po Carlosa. Przywiezie mi zeszyty i garnitur. A później zawiozę Was do szkoły.
- Okej. - wzięła jego rękę i zeszli po schodach. Dziewczyny siedziały już na wysokich krzesłach przy wysepce kuchennej i zajadały się drożdżówkami.
- Dzień dobry Panie. - uśmiechnął się do przyjaciółek swojej ukochanej i usiadł obok nich. Zaczął jeść śniadanie.
- Cześć Chuck. - Julia podsunęła mu szklankę soku pomarańczowego. Podziękował jej i napił się. Marta wzięła jedną bułeczkę cynamonową i pobiegła do pokoju, żeby się przebrać. Zajęło jej to chwilę więc wróciła do towarzystwa. Po posiłku wszyscy razem wyszli i wsiedli do limuzyny chłopaka. O mało co nie spóźnili się do szkoły, więc szybko wbiegli po schodach. Przy drzwiach stała Beatrice i obserwowała wchodzących na dziedziniec. Dłuższą chwilę poświęciła na widok Chuck'a i Marty, którzy szli trzymając się za ręce. Pocałowali się, po czym każde z nich poszło w kierunku swojej części budynku. Lekcje minęły dziś wyjątkowo szybko i przyjemnie. Na szczęście kończyli o tej samej godzinie, więc chłopak czekał na Martę. Objęli się i udali się w kierunku parkingu.
- Cześć Chuck. - usłyszeli za sobą głos przepełniony słodyczą. Beatrice. - Nie przedstawisz mnie swojej towarzyszce?