` make my heart a better place.

to pierwsza sobota od wielu tygodnia, której nie spędzam z chłopakami.
dziwnie tak bez nich.. -.- cicho.. za cicho stanowczo.

dziś pojechałam do szkoły. okazało się, że wcale nie tak potrzebnie,
bo tylko dwie lekcje się odbyły.

siedzą we mnie dwie sprzeczności - jedna jest szcześliwa, a druga smutna.
dziwnie mi tak. jutro urodziny Babci.<3 rodzinny obiad, zdjęcia..<3

jak i również są urodziny Piotrka..
nie odzywa się już od dłuższego czasu. z jednej strony się z tym pogodziłam, a
z drugiej jednak mi szkoda. rozmowy z Nim wywołują uśmiech na mojej twarzy.
tęsknię za Nim i za tą Naszą bliskością.
ale ze mną tak zawsze.. za szybko się przywiązuję do ludzi, a tym bardziej do tych, którzy okazali mi serce. wiedziałam w końcu w co takiego się z Nim bawię. byłam świadoma tego, że nie ma to szans na przetrwanie i dzieję się to ' tu i teraz ', a jednak polubiłam Go za bardzo. nie planowałam tego. nie wiedziałam, że okaże się, aż tak cudownym chłopakiem i że wgl ja będę wstanie się coś poczuć do chłopaka. nie sądziłam, że koleś, który patrzył na mnie ciągle w stołówce stanie się kimś w kim się zauroczę.. bo tak, zdecydowanie się zauroczyłam. żałuję, że trwało to tak krótko. może gdybym poznała Go bardziej, nie idealizowałabym Go tak jak teraz to robię za każdym razem przed snem. chciałabym się z Nim jeszcze spotkać. chciałabym mieć szansę poznać Go bliżej, dużo bliżej. zastanawiam się, czy te wszystkie rzeczy, które mówił, mówił szczerze.. ale przecież nie musiał ich mówić, nie musiał mnie okłamywać, nie miał po co nawet. no bo zastanówmy się logicznie - nie robił tego po to by mnie wykorzystać i bym nabrała się na słodkie słówka. od razu wiedział, że mi się podoba i że możemy poświrować..

sama już nie wiem. zawsze przywiązuję się do kogoś kto jest dla mnie niedostepny i przez to mam ograniczoną widoczność na to, co jest obok mnie. tylko kto jest obok ? 

Kuba, Daniel, Mateusz.. przyjaciele.
Grzybu? bez komentarza, proszę. po Orkiestrze wiem, że nic by między nami poważnego nie było, więc temat skończony.

i to by chyba było na tyle.. Adam jest chyba z Marleną, a ja spędzając dni w szkole i na jazdach nie bardzo gdzie mam kogoś poznać. z resztą przecież nie jestem komunikatywna i nie przychodzi mi łatwo poznawanie ludzi. zdecydowanie lubię to jak jest i za bardzo boję się zmian, dlatego wciąż trwam z chłopakami. i dobrze. mi to pasuję, tylko czasami odzywa się tęsknota..    taaak, zdecydowanie zastanawiam się gdzie i kiedy poznam mojego męża lub ojca mojego dziecka/dzieci. a co jeśli już go znam, tylko jeszcze o tym nie wiem ? a co jeśli nigdy go nie poznam ? na chwilę obecną moje życie nie jest od tego uzależnione. będzie to będzie, nie będzie to nie. pogodzę się z tym jaki plan dla mnie ma Pan Bóg. On wie, czy ktoś tam na mnie czeka, czy nie. a ja mu ufam i  mam nadzieję, że nigdy nie przestanę, i że za parę lat jak czegoś mi będzie brakować nie będzie krzyczeć w niebo  ' co Ty, do cholery, mi zesłałeś! '. o tak, zdecydowanie mam nadzieję, że nigdy nie zwątpię w Jego plan dla mnie. a teraz stawiam na samorealizację i naukę.. a propo nauki - przydało by się prace kontrolne zacząć robić. -.-

make my heart a better place.<3