Czarny cz.3

Słyszy kroki. Zbliżają się. Ktoś sie pochyla. 

-Ała. Chyba sie zaczne przyzwyczajać, że robisz tak na powitanie.

-Uderzyłam cie?

-Co jak co, ale prawy prosty przez sen masz zajebisty. -nie przerywał.

-Przepraszam! Naprawde. Nie chciałam. To odruch.

-Może zapisz sie na coś, co? Jakieś sztuki walki?

-Co?-zdziwiła sie. 

-Albo lepiej nie. Jeszcze komuś zrobisz krzywde.

Musisz nad tym zapanować, gdyby zamiast mnie dostał jakiś człowiek, już dawno miałby rozwalony nos. 

-Oj przestań. Po prostu słabo sie bronisz.

-Co ci sie śniło, że taka agresywna jesteś?

-Oj nic. Masz tą pizze? Przez to czekanie na ciebie zasnęłam i teraz jestem głodna. 

-Ser i szynka? Czy pieczarki, szynka, ser, oliwki?

-Nienawidze pieczarek.

-No okej. 

Przyniósł pizze i usiadł na rogu łóżka. Śmiejąc sie i wygłupiając zjedli obydwie. 

-To dobranoc. Obudzić cie jutro?

-Nie wiem, czy sie nie boisz?

-Będe miał garde już od korytarza. Ewentualnie dostaniesz poduszką juz od drzwi.

-Żebyś ty nie dostał.-jak zawsze zapatrzył się na jej chytrą minke i nie zauważył łokcia na żebrach.

-Dobranoc skarbie.

-Pf. Dobranoc ciamajdo.

Czarny wyszedł. Uśmiechnął sie jeszcze w drzwiach.

Dziewczyna położyła sie pod kocem i myślała, skąd zna ten dziwny kolor ze snu.

Nic nie mogła sobie przypomnieć. Wkońcu zasnęła.

cdn.