And it takes me all the way..

Gdzie jest ta Zosia ? 

jeeeeej. ale byłam wtedy szcześliwa, aż chętnie się patrzy na to zdjęcie jest takie stare i daje tyle wspomnień, radości.

Gdzie jest ta szczęśliwa Zosia ?

Powoli wkurwia mnie fakt, że mam tyle myśli, pytań w głowie a zero sensownych odpowiedzi na to wszystko.

ale kurwa co mnie to dziwi, nadal jestem to samą Zosią , która sama ze sobą sobie nie radzi, która odwiecznie szuka problemów w swoim życiu .

Ja to chyba już jestem skazana na mojego wiernego przyjaciela Człowieka Problem - jest bezlitosny, czerpię ze mnie wszystkie możliwe siły...

Jeszcze 23 dni,  tylko 23 dni...

Starzeje się, czy każdy przechodzi tak śmieszne kryzysy ?

bo jak dla mnie to żyje w jakieś śmiesznej grze, gdzie każdy wbija we mnie jakieś śmieszne pinezki i z każdą kolejną raną tracę życie. 

To nasówa się pytanie, ile zostało mi jeszcze żyć ? 

ile jeszcze mogę wytrzymać, ile jeszcze mogę znieść ?

i co jeszcze musi się stać by tą grę zakończyć.

Dziękuję Kochanie za pobudkę o 11 w ostatni dzień mojej choroby, za okruchy w moim łóżku, za wypicie mojej herbaty.

czy ja się czepiam ? Ciebie nigdy. :*

Wiecie co mnie najbardziej w świecie wkurwia, ten deszcz który słysze od 3 dni co noc za oknem...

Kiedy budzisz się są dwie możliwości : spać dalej i marzyć albo wstać i te marzenia spełniać.

http://www.youtube.com/watch?v=9sTQ0QdkN3Q dobrej nocy życzy Wam wciąż troche szczęśliwa i wciąż troche chora Zosia.