Zbaw nas ode złego

Witam serdecznie!

Pewnie połowy zapomnę, bo jestem po nocce i zasadniczo zamiast pisać bzdety, powinienem wypierdalać z psem.

Najważniejsze informacje oczywiście na początek - kawa się pije, drożdżówka się wjebała, a plecy tak sobie nakurwiają.

Przedwczoraj przebiegłem 8 km.

Pogoda pozwoliła mi wybrać między:

*zainstalowaniem akuma w skuterku, przejażdżką i przeziębieniem się

*zebraniem leniwej dupy do biegania na świeżym powietrzu i przeziębieniem się.

Wybrałem opcję numer dwa i o dziwo się nie przeziębiłem.

Myśłałem, że będzie gorzej.

Ostatnie bieganie było w październiku, w dodatku zrobiłem wtedy tylko jedno okrążenie Rept (czyli słabo w chuj).

Kurewsko się cieszę i jestem z siebie dumny. W takim przypadku pojawia się nadzieja, że kondycja jest do odzyskania

(no, przynajmniej do jakiejś tam poprawy).

Nie ulega wątpliwościom, że nie pomyślałbym o bieganiu, gdyby nie Monika.

Tak w sumie, to nawet trochę mnie wkurwia, że jest w stanie przebiec tyle co ja, a może już niedługo - więcej.

Pozdrawiam :* :* :*

Wczoraj obejrzałem film, o tylule jaki widnieje na samej górze wpisu.

Horror.

Nie przepadam za tym gatunkiem, ale całkiem, całkiem.

Na TLOU już przeszła mi ochota.

(Jeśli się powtarzam, to przepraszam).

Siódmy odcinek wynudził mnie kosmicznie.

Jasne, obejrzę kolejne, ale raczej nie nastawiam się na super widowisko.

Powtarzam - gra aktorska, lokacje, efekty, cała otoczka tworząca klimat - bomba.

Brakuje jedynie akcji ;D ;D ;D

Dobra, czas na psi spacerek.

Do widzenia Państwu.