58.

Po długich przemyśleniach wczoraj w nocy i dziś w szkole doszłam do wniosku, że nie wiem jak mogłam mieć jakiekolwiek wątpliwości. Matko, ja go tak strasznie kocham, że to aż boli. Nie zasłużyłam na niego. Jest taki w każdym słowie i geście kochany, delikatny. Nie mam pojęcia co musi ćpać skoro uważa mnie za coś tak strasznie istotnego w swoim życiu. Dla mnie świat przestał kręcić się wokół słońca. Chyba, że tym słońcem określę jego. Ile cudowności jest w stanie wnieść w moją egzystencję jeden człowiek. I mam gdzieś takie pewne mądre zdanie, że nie można uzależniać swojego szczęścia od innych ludzi. Skoro twierdzi, że chce być przy mnie już do końca, nie pozostaje mi nic innego niż żyć ;D Niby nie tak dawno byliśmy obok siebie, a ja już czuję taką pustkę w ramionach... Prędko dziś nie usnę ;)