Well, możesz siedzieć koło mnie i oglądać beznadziejne filmy, które są tylko wymówkami, żeby się przytulić i całować. Możesz zostać do rana, mogę zrobić ci śniadanie, mogę rzucać Cię poduszką i doprawić keczupem i zjeść na obiad. Na kolację zrobimy sobie schron pod kocami i znowu będziemy się ogrzewać i wtulać i słuchać super muzyki. Mogę za tobą tęsknić i pisać jak bardzo mi bez ciebie źle, że w snach bez ciebie obok gubię się i że budzę się w środku nocy. Mogę oddać więcej niż oddałam, postarać się i zacząć składać łóżko, mogę piec babeczki i wstawać wcześniej, żeby je posypać cukrem pudrem. Można stworzyć własny mikroklimat i czuć się jak w lesie deszczowym albo jak na plantacji ryżu. Można też obchodzić każdy wschód i zachód, można pić wino i jeść makaron. Można zatopić się w odmętach banału, który z tobą banałem być przestanie. I wszystko będzie się błyszczeć, na lustrze będzie tęcza, a ja będę wstawać i miec po co żyć.