Pięć Zdjęć...

Dokąd odjechał ten pociąg naznaczony hip-hopem?

cisza i wielokropek, patrzę na pierwszą fotę

na pierwszy plan, to czarny ptak przepalonej kliszy

usiadł na białej budce, chce trochę ciszy

dworcowy bezruch, skwar, wagony w obrazkach

stara wczuwka, pocztówka z mojego miasta

jak szary winyl z Białymstokiem w objęciach

koniec i kropka ze środka zdjęcia

Dokąd frunie gołąb ten z drugiego kadru?

okruchy chleba do nieba zbiera, zawróć

proszę zawróć, zaczekaj zaraz przyjdę

dzięki Boże jest mi dobrze pod Twoim skrzydłem

koszulka Player one dla mnie wtedy wyjątkowa

dziś player został sam, a prezent głęboko schował

rozmowa z jutrem nas miłością karmi

choć nieostra jak tło, katedra i kościół Farny

Kto potrafi fotografii nadać życie?

Cicho krzyczeć, łazić nocą, czuwać o świcie

Kto potrafi fotografii nadać sens?

Chwycić to i mieć chęć

To od nich te pięć zdjęć

Nasze spory były spore, ale słowa puste

rozmowa manekinów w gabinecie luster, zobacz

wielka cisza, bo miłość była wielka

okno na świat złudą odbitą w kafelkach

farba pęka, korpusy stoją dalej

strupy ze stropu zdrapane, cholerna pamięć

szara para się rozpada na singla

kończę szluga i spieprzam z tego kibla

Czwarta fota, coś warczy popatrz, wystarczy zdjęcie

grymas na pysku piesku, oko na oriencie

głodny wilk z mikrofonem i krwią na każdy wers

nie oddam ani kropli, dotknij, spróbuj, wejdź

nieufny wiesz, liznąłem blizny od bliskich

kość, magajakość a nie błyski

rzucam mięso na bit, nie wyję ku zaświatom

oby nigdy jak kundel, oby nigdy za siatą

Nasza droga to krzyż, udręka na rękach maluczkich

myśl na zakrętach jak trudno być ludźmi

pamiętaj zmuś ich, by nie widzieli w Tobie próżni

człowiek to człowiek, ktokolwiek próbuję poróżnić

dziś późne lato, latam sam po tych polach

z naturą zjednoczony, zmęczony Polak

pora kończyć to kiedyś wrócę z powrotem

daleki plan, duch zasnął za ostatnim snopem

Baaam! wysyłam dziękówy, tyle na dzisiaj

cięcie, pierwsze zdjęcie to robota Kizia

numer dwa, supafly, lot again and again

Kromka w ręku, za aparatem Ufo the Man

eM Gie Jota fota to ta z manekinem, ja dalej płynę

robale oblegają zdobycz, patrz na minę

nawinę o ostatniej, podlaski mikrokosmos

wybitny autor, świętej pamięci Wiktor Wołkow

Kto potrafi fotografii nadać życie?

Cicho krzyczeć, łazić nocą, czuwać o świcie

Kto potrafi fotografii nadać sens?

Chwycić to i mieć chęć

To od nich te pięć zdjęć

                                                          Cira - 5 Zdjęć

Dziś w notce jeden z moich ulubionych utworów ostatnio, nie fragment a całość i zdjęcia które opisuje, chciałem umieścić wszystkie zdjęcia, lecz trzy było ciężko znaleźć w dobrej jakości lub w ogóle było ciężko znaleźć, dlatego też trzy z pięciu sa ze znakami itp ale to dlatego że są wyjęte z wizualizacji utworu. Nie przypisuje sobie tych zdjęć. Autorami są:

1 fot. Krzysztof Kiziewicz
2 fot. Bartosz Oksztul
3 fot. Maciej Giedrojć Juraha
4 fot. Robert Burzyński
5 fot. Wiktor Wołkow

Natomiast moja ulubiona fotografia to ta trzecia, manekiny w gabinecie luster...