Niefotogeniczne krowy.

Były sobie dwie dziewuchy co jeździły na koniuchy,

Jedna jeździła a druga odganiała muchy.

Na koniuchach słonko świeci i cieszą się z jaskini dzieci,

A przy okazji czyszczą świat i zbierają śmieci.

Ale jedna się nagle uparła ze kobyłę by dziś zjadła,

Jednak kobyła nie dała się spożyć bo zamieniła się w diabła.

A ta druga o wałachu ciągle myśli i robi ludziom smaku,

Jednak nic na talerzu po wałachu skoro siedzi on na dachu.

A pan Adam se zjadł diabła a po diable mu twarz zbladła,

Bo zamiast diabła zjadł dwa czupiradła.

A te czupiradła dobrały mu się do gardła,

Przez co zmienił się w karła.

I pan Adam jak to karzeł poszedł kupić na targ koński kucyka z marzeń,

Jednak na targu zachorował bo roiło się tam od przeróżnych zakażeń.

A zakażenia są niezdrowe i juz mają objawy rutynowe,

Jednak dzielny pan Adam poszedł na ciąg lekarskich badań.

Ale doktor był świrnięty i pan Adam został walnięty,

Odniósł poważne obrażenia które świadczyły o chorobie "Nierealne Niespełnione O Kucyku Marzenia".

Ale to nie był koniec pana Adama marzenia.

Miał on jeszcze jedno bardzo kolorowe, mianowicie konikowi z bajki uciąć piękną głowę.

Niestety udało mu się uciąć tylko grzywę, zapomniał o reszcie bo zobaczył w stawie rybę,

I pobiegł do tej ryby skacząc za nią prędko,

Jednak w stawie przypomniał sobie o nieumiejętnościach pływackich i zawołał "Ratuj, o wspaniała wędko!"

Ale żyłka wędki była za cieniutka i pod ciężarem pana Adama cała się zerwała,

Pan Adam jednak nie poległ martwy bo zobaczył tą rybę jak wychodziła z Mamry.

Zdziwił się straszliwie bo odkąd to ryby chodzą,

A od kiedy panowie Adamowie pływają odpowiedziała ryba patrząc na niego jakby była sową.

Na to pan Adam zemdlał i słuch po nim zaginął,