gustav klimt

zaczynam czytać:

"James Bond miłości. 007 zgłoś się

i skacz w odchłań samotności. Bądź

w miłości pokornym mnichem, wdzicznym

za to, co dostaje i nie proś o więcej.

Bądź gotów na to, że twoja przyszłość

może umrzeć w każdej chwili- a ty wtedy

chwycisz za tobołek i bez słowa skargi

pójdziesz samotnie przed siebie.

Po bezdrożach, przez pustkowia, do nikąd.

Czy to jest miłość?..."

kładę się, zamykam oczy,

po chwili wracam do tekstu:

"A może związki nigdy nie mają przyszłości?"

nie potrafię odpowiedzieć na to pytanie.
przerzucam niedbale zżółknięte kartki,

zatrzymuję wzrok na pewnym zdaniu:

"Miłość jest piękna. Dla każdego, kto ma piękną duszę."

czytając je, w głowie mej

buszuje zapach koperku,

use somebody.

Off in the night while you live it up I'm off to sleep
Waging wars to shake the poet and the beat
I hope it's gonna make you notice
I hope it's gonna make you notice
Someone like me
Someone like me
Someone like me
Somebody.

/a to o mnie. dokładnie.