the rest is still unwritten. 

dzieje się! ach, cóż za dziwne uczucie pisać tu po takim okresie czasu... sama nawet nie wiem od czego zacząć i co mogłoby być ciekawe ;D licencjat piszę, a raczej on sam się pisze, a ja tylko siedzę i myślę.. dlaczego tak mało? no i święęęęęęęęęętaaaaaa! nie lubię świąt, mogą mnie zlinczować, ale tak jest i mogę się do tego przyznać :D i prawo jazdy robię, ale jak zawodowa blondyna, przysięgam. a myślałam, że jestem bardziej uzdolniona w tym kierunku, przecież w need for speed całkiem nieźle sobie radziłam.... nie wiem co mam powiedzieć. 

więcej palę, mniej piję, życie umyka między palcami, nawet nie wiem jak szybko ten czas leci. boję się dorosłości, tego że za kilka miesięcy będę zdana na samą siebie, choć tak bardzo tego już pragnę. mieszane uczucia, tysiąc możliwości. 

ale co tam, hakuna matata, będzie tak, jak ja chcę, a nawet jeśli mi się w życiu nie poszczęści, będę przynajmniej wiedziała, że podejmowałam swoje własne decyzje. mówcie co chcecie, ale presja rodziny jest ogromna. a to, co w życiu osiągniemy będzie tylko dla nas, dla naszych wspomnień przy herbatce z malinami kiedy będziemy już na emeryturze. niczego nie żałować, ot zadanie :)