# 57 .

na zdjęciu mój Dominiś . ; - *

i postanowiłam napisać notkę z myślą o Nim. ^^

~ * ~

Zaczęło się tak niewinnie, po cichutku, że nawet sami straciliśmy
rachubę czasu, kiedy zaczęło się coś między nami dziać ...
A w końcu się stało. Każde nasze pojedyncze spotkanie sprawiało, że nasze serca
zaczęły mocniej bić. Bić jednym rytmem. Zaczęły nas cieszyć błahe rzeczy, byleby w
swojej własnej obecności. Problemy, które ewentualnie występowały zaczęły się robić

łatwiejsze do rozwiązania, bo zaczęliśmy czuć własne wsparcie ..

i w końcu stało się. Decyzja zapadła i słowa nie mają odwrotu.
Ale szczerze? Naprawdę tego nie żałuję. Wręcz przeciwnie ; - *
Pokochałam moim malutkim serduszkiem już na zawsze. Pomimo przykrości, które
czasem sobie sprawiamy, poprzez niedomówienia. Pomimo podniesionego tonu. Jednakże
wiem, że potem jest dobrze. Wiem, że zawsze przytulisz i pocieszysz. ; - *

Jestem przekonana, że nie chciałabym cofnąć czasu.
Ewentualnie mogłabym go przyspieszyć, gdybym umiała.
Bym została tym prawnikiem i była Twoją żoną. Byśmy mieszkali
razem jako kochające się małżeństwo z dwójką słodkich urwisów < 3

To tyle co chciałam tak w sumie napisać.
Słowa płyną prosto z serca, bo nawet i ono wie, jak bardzo
mi zależy na tym chłopaku. Wręcz szalenie  < 3

Dziękuję Ci, że jesteś . ; - **

~ * ~

Jutro 30 lipca.
Lubię ten dzień.
Zaczęłam lubić każdy trzydziesty dzień, każdego miesiąca. < 3

Bo jutro .. 4 miesiące, odkąd jesteśmy razem . ; - **

Kocham Cię .