wkurzona ostro!

wrr...jebnięta szkoła.

jebnięty ty.

żebym, ja sie musiała dowiadywać ważnych rzeczy od twoich kolegów?!

tak to skomentuje : bu-ha-ha.

jeszcze musze przeczytac 100 stron

przesłodkiego i zaromantycznego Wertera..

potrzebuje pocieszenia, potrzebuje by ktoś mnie przytulił

i uspokoił..pomocy!

rzuce się pod rozpędzony samochód..

mam dość!

/ ira-walcz.!

pociesza mnie tylko to, że jeszcze (aż) 48 dni

i przylatuje Łukanioo mój. odliczam! /

/`W pierwszym razie staraj się zmienić ową nadzieję w rzeczywistość i ziścić swe zmysły, w przeciwnym zaś razie otrząśnij się i pozbądź się bezcelowego uczucia, które pochłonąć musi wszystkie twe siły!`/  

 - J.W.Goethe "Cierpienia młodego Wertera".  na dobrą sprawe, po pierwszych 20 stronach przestaje mi ciążyć na psychice. i czytanie jak zwykle zaczyna mi sprawiać przyjemność i odprężać mnie. a juz myślałam, że mam jakieś przeciążenie. ale nie, to widocznie pierwsze strony były takie ciężkie. uff.

/ zaiste, książka podoba mi się co raz bardziej.. musze z tego miejsca przeprosić wszystkich, którym powiedziałam że jest bezsensowna i nudna. myliłam się, i zrobiłam to co robi większość młodych ludzi: ocenilam książke po okładce. [po raz pierwszy i ostatni mam nadzieje].  a więc czytam dalej, jeszcze tylko 45 stron.