siedze...jest okropnie, wręcz nie mam już sił..

nowe problemy, zmartwienia ; /

straciłam już zapał do życia, szczerze mówiąc..

wszystko kręci się w kółko...

już nigdy nie bedzie dobrze..

Wszyscy potrafią powiedzieć ''bedzie dobrze''

po czym zostawiają Cię samą z tym wszystkim..

co dnia zaczynam wątpić w miłośc...

SZCZĘŚcie to dla mnie obce jak narazie

słowo, nie znam znaczeni tego słowa i

chyba nie poznam..

Przyszłam ze spaceru, rozebrałam się...

kąpiel i kolacja...teraz jak zwykle..

zastanawianie się i wspomnienia które

wciąż wracają...

Chciałabym na moment o wszsytkim zapomnieć..

Zapominam gdy jestem przy nim...

Pamiętam jak siedzeieliśmy, 

rozumielismy się bez słowa, potrafiliśmy

wiecznośc przesiedzieć wtuleni bez słowa...

myśle ze on czuł to co ja...

Napewno, mężczyżni mają przecież jakieś uczucia..

albo może nie? 

Boje się przyszłości, co mi los przyniesie?