Żyje się raz

"It has been said that something as small as the flutter of a butterfly's wing can ultimately cause a typhoon halfway around the world..."

Tak naprawdę to nie wiem co napisać. Do głowy wpadł mi pomysł dodania jakiegoś ciekawego, inteligentnego wpisu, z błyskotliwą puentą, jednak zapomniałem, że ja takich wpisów nie potrafie pisać. Nawet mając taki ciekawy cytat za pomoc. Ciężko mi wyrażać to co myślę i czuje w chwili obecnej. Normalnie nie mam z tym chyba problemu, lecz obecnie pisanie nie sprawia mi już takiej radości i nie pozwala uciec od Świata jak kiedyś. Ja po prostu nie chce uciekać i nie muszę. To dziwne, niby to lubie, ale wydaje mi się, że pisanie i wykorzystywanie mojego mózgu w celu znalezienia odpowiednich słów do jakiegoś nudnego tematu męczy mnie już strasznie. Nie mam wymyślonego wcześniej tekstu, nie mam harmonogramu zdań jakie napiszę, staram się jednak nie marnować kolejnego fajnego zdjęcia. Ha ha, napisałem fajnego? Ciekawe z której strony. Szukałem jakiegoś zdjęcia na necie, przeszukałem całą kartę pamięci z telefonu wraz z ukrytymi folderami i nic. Wyjątkowo udane zdjęcia zostawiłem na hmmmmmm wyjątkowo ciekawe wpisy. Nie takie jak ten. Ten wydaje się wielką porażką. Najgorszą rzeczą jest jednak to, jak przez kilkanaście minut, wysilasz się, myślisz, piszesz bez celu tekst który wychodzi Ci raz w życiu, a twój "ukochany" komputer z uśmiechem na monitorze zatnie się, usunie wszystko co tylko można, ukradnie tony twojego cennego czasu, po czym Ty bezskutecznie próbujesz przypomnieć Sobie wszystkie wątki usuniętego tekstu bez skutku. Shit happens....

I znów nie tak miałem skonczyć. Ale co tam. Kiedyś nadrobie....Narazie jednak skupiam się na kabaretach i muzyce. Lecz czemu akurat ta pisosenka chodzi mi po głowie?




Dużo myśli, dużo z nim,
Dużo było nocy i dni,
Kiedy błagał wołaniem,
Więc niech tak się stanie
i prezent od losu zapukał do drzwi

Nagle weszło pożądanie
tajemnice związane ,,kto z kim",
nowy dzień i diamenty przeklęte w nadziei,
że więcej ma być, ach co stało się z nim?

Dobry był, w poduszkę płakał co dnia
Od ludzi słyszał, że żyje się raz!
Godnie żył, oddał już wszystko co miał
Od ludzi słyszał ,że żyje się raz,
Ale on sam nie wie jak.

Zaczął widzieć tylko zło,
Zaczął mówić jakby nie on.
Jego zegar nabija a życie przemija
I ona powinna już czekać u bram!

Gdyby został alfą i omegą
Wtedy pewnie już cofnąłby czas.
Wziąłby on swoją armię aniołów z popiołu
By zmienić to dziś, co tu stało się z nim!

Dobry był, w poduszkę płakał co dnia
Od ludzi słyszał, że żyje się raz!
Czuł się złe, samotny chodził we mgle,
Ludzie mówili, że drogi są dwie!





















P.S Dobrze, że jesteś, wiesz? :)