Powietrze

Kurrrrrrrrrrrrrrr*aaa.... znowu błąd. Czy ktoś celowo siedzi w jakimś powalonym centrum internetu o ile takie wogóle istnieje i zawsze kiedy mam już notkę prawie gotową musi mi podsyłać głupie błędy do przeglądarki? To jakieś fatum czy co?!

Ogólnie odeszła mi chęć na powtarzanie tego całego tekstu który dzięki mojemu szczęściu uległ destrukcji i nie ma go i nie wróci. I ogólnie opisywanie tego tygodnia jako miły wesoły i bardzo udany byłoby wielkim oszustwem. Jedynie "niedźwiedź zrzucający futro na zimę żeby było mu cieplej" daje mi troche pozytywnej energii. Reszta to same niepomagające żyć duperele. Moze litry alkoholi? O dziwo nie działa, bilard też nie, wypady na miasto nawet pogarszają, muzyka też nie! Może sesja zdjęciowa? Na mój widok nie jeden aparat by się popsuł więc nie pomogło, chodź było śmiesznie. Przefarbowane na "moment" włosy? Nie! Deszcz nie, słońce nie, więc co do ch*ja Wacława daje mi energię?! Czuje się rozerwany w środku. Jakby ktoś wymieszał we mnie wszystkie emocje i uczucia. Taki miiix! Jakbym nagle stał się bezpłciowy. Stojący na skraju dnia i nocy, dobra i zła. 




Dziś chcę pamiętać tylko tamte dni,
Kiedy tańczyłaś dla mnie czułem, że sens życia blisko jest.
Gdzie siła, która kiedyś łączyła nas?
I przeświadczenie, że gdy objąłem Cię byłaś częścią mnie.
Tak bardzo brakuje mi Ciebie...

Skąd obojętność która każe mi stać?
Kiedy chciałbym pobiec za Tobą...
Prawdziwe słowa i emocje jak te, które wiążą mi gardło i serce...
Nie umiem powiedzieć tego że wciąż jesteś dla mnie prawdziwym powietrzem...

Chciałbym odczytać z ruchu warg twoich ust
To, czego nie da się powiedzieć mi wprost, chciałbym zrozumieć to...
Zamieniam życie na pustkę i sny ...
Złudzenia układają się w cały film, w którym nie chcę grać...

Skąd obojętność która każe mi stać?
Kiedy chciałbym pobiec za Tobą ...
Prawdziwe słowa i emocje jak te, które wiążą mi gardło i serce...
Nie umiem powiedzieć tego, że wciąż jesteś dla mnie prawdziwym powietrzem...



P.S Jedyne pozdrowienia należą się hmmm Kazimierzowi. Co z tego, że jest on drzewem rosnącym kilkanaście lat na osiedlu A, dopiero dziś oficjalnie nazwaliśmy go tym jakże pięknym imieniem. A wszystko przez pana D. Niech Kazio ma!