Bywa tak, że ludzie, którzy byli przy Tobie zawsze, nagle znikają, pozostawiają Cie samą, z tymi wszystkimi myślami, które nie powinny nawet się pokazywać w Twojej głowie. Nagle sposród grupy wspierających się przyjaciół zostajesz sama. Sama. Pozostawiona na środku pustyni. Krążysz wciąż w koło. Nic nie słyszysz. Nie możesz wydać z siebie dźwięku. Z dala widzisz swoich przyjaciół. Chcesz krzyknąć. Ale żaden dźwięk nie wydostaje się z Twoich ust. Nie widzą Cie. Biegniesz. Twoje nogi się potykają. Nie możesz złapać tchu, ale biegniesz. Przewracasz się. Nie ma nikogo, kto pomoze Ci wstać. Podnosisz się jednak. Znów biegniesz. Nie widzisz celu, ale biegniesz. Nagle wszystko znika. Jesteś Ty i pustka. Nie ma nic. Wszyscy zniknęli. 

http://www.youtube.com/watch?v=HqZ0ta-JYVU