hateandstuff To bardzo miłe, że tak się rozpisałaś, ale... ech, chyba nie sposób nie przejmowac się zdaniem członków nabliższej rodziny, których nie uważam za wrogów, i których, mimo wszystko, kocham. Od większości ludzi bardzo chętnie bym się odizolowała, ale są i tacy, dla których warto funkcjonować, choć na pozór, normalnie.

symulacja Hej, też się przejmowałam zdaniem mojej rodzicielki. Do czasu, kiedy zauważyłam, że próbuje mi narzucić swój tok egzystencji, którego ja nie przyjmuje, bo już się w życiu pozamartwiałam, próbowałam być idealna itp. ze względu na to. Ale przyszedł moment, że ej, pomyślałam sobie : to ludzie maja problem, nie ja, to ludzie się wkur*iają, ja nie musze. Przecież to ich mózg i czyny, za które ja nie odpowiadam, więc wrzuciłam na luz i jak ktoś próbuje mi cos narzucić to mówie mu otwarcie, że ja wolę życ tak jak mi się podoba, bo on nie będzie gryzł moich warg i trzymał moich rąk, tylko ja i to samo działa w drugą strone. Więc! jak nie chce żebym mu KAZAŁA być kims innym niż mu się podoba, więc niech nie robi tego wobec mnie. Ludzi denerwuje spokój. Ja się z nikim nie kłóce, bo zwyczajnie mi się już nie chce, bo do ludzi większośc moich przekonań nie trafia, ponieważ uważają je za za bardzo spokojne. Tak, są tacy ludzie, dla których warto funkcjonować, ale niech Ciebie nie zmieniają. Nie jesteś żadnym nieudacznikiem, dla mnie na wstępie masz w ch*j wartośc. Nawet jakbyś zamordowałą człowieka, to byłabyś dla mnie fajna(każdy ma swoje powody swoich czynów). Złociutka! Uwierz w siebie, skoro ja w Ciebie wierzę! :)