03.11

j'adore.

Paryż. <3

powrót do szkoły. po dwóch dniach nieobecności. nie jest źle. aczkolwiek ominęły mnie dwa polskie, a nadrabianie polskich jest trudne, bo nigdy nie wiadomo o co chodzi w notatkach innych ludzi.

I'd give it up for just one day with you. 

ot co. jeden dzień.

cholera mnie bierze. to zakrawa na paranoje. sprawdzam, patrzę wszędzie, wszystko wyolbrzymiam. jesteś jedną wielką hiperbolą. a najgorsze że jesteś tak cholernie podobny.

'chciałam, żeby był tak uroczy jak sny o nim, żeby go można tak pokochać jak marzenia o nim.'

"- Która godzina? -Tak, jestem szczęśliwa,

i brak mi tylko dzwoneczka u szyi,

który by brzęczał nad tobą, gdy śpisz.

-więc nie słyszałaś burzy? Murem targnął wiatr,

wieża ziewnęła jak lew, wielką bramą

na skrzypiących zawiasach.- Jak to, zapomniałeś?

miałam na sobie zwykłą szarą suknię

spinaną na ramieniu.- I natychmiast potem

niebo pękło w stubłysku. - Jakże mogłam wejść,

przecież nie byłeś sam.- Ujrzałem nagle,

kolory sprzed istnienia wzroku.- Szkoda,

że nie możesz mi przyrzec. - Masz słuszność,

widocznie to był sen. - Dlaczego kłamiesz,

dlaczego mówisz do mnie jej imieniem,

kochasz ją jeszcze?- o tak, chciałbym,

żebyś została ze mną. - Nie mam żalu,

powinnam była domyślić się tego.

-Wciąż myślisz o nim?- Ależ ja nie płaczę.

- I to już wszytsko?- Nikogo jak ciebie.

- Przynajmniej jesteś szczera.- Bądź spokojny,

wyjadę z tego miasta. - Bądź spokojna,

odejdę stąd. - Masz takie piękne ręce.

- To stare dzieje, ostrze przeszło

nie narujszając kości.- Nie ma za co,

mój drogi, nie ma za co.- nie wiem

i nie chce wiedzieć, która godzina."

Szymborska jest jednak genialna. /"Na wieży babel" Wisława Szymborska/ <3

"nigdy nie wiem czy pamiętam to co było, czy to co chcę pamiętać."