bieszczadzki trakt.

rozdział 1.

     Jak każdy wie 24 grudnia w całej Polsce odbywa się wigilia. Dla niektórych znienawidzone, a dla innych najukochańsze święto. Są tacy ludzie, którzy nie wyobrażają sobie świąt bez wigilii.
Kiedyś czułam tą magię świąt, nie mogłam się doczekać świętego Mikołaja, który przyniesie jak co roku worek prezentów.
Byłam oczarowana życzeniami, które wydawały mi się całkowitą, szczerą, radosną prawdą od rodziny ,a teraz ...wydaje mi się to nie prawdziwe i okłamane. Myślę że to żałosne, tak jak udawana radość z niespełnionych prezentów. A przecież to się nie liczy.  Liczy się rodzina.
Szczerość, której jeszcze nie umiem wyrazić i święta w jakiś sposób wydają mi się radosnym okresem dla dorosłych.
Nowy rok jest szczęśliwym czasem dla wszystkich, nowy rok równa się nowe postanowienia.
Ludzie mają jedną, piękną cechę, zmieniają się. Na lepsze, na gorsze, ale się zmieniają.
Ale jeśli zawodzisz ludzi, zawodzisz nowy rok. Również wspominasz.
Dlaczego nie lubię więc świąt bożego narodzenia jak kiedyś ?
Bo teraz tak mnie to nie kręci, bo jestem za stara na to, jak to ujęła moja koleżanka. W sumie to cieszy mnie to, że w święta wszyscy są razem. Po tych paru dniach jest sylwester. Chyba ten dzień wszyscy najbardziej lubią. Wtedy spędza się czas ze znajomymi i dobrze bawi. Kto by tego nie lubił? Jednak nie zawsze takie imprezy są bezpieczne. Kiedyś, gdy jeszcze byłam w pierwszej gimnazjum jakiś koleś przyniósł na sylwestra amfetaminę. Na szczęście znajomy, który był gospodarzem wyrzucił to, ponieważ kiedyś jego przyjaciel zginął z powodu narkotyków i jest na to uczulony. Nie dziwię się mu, ponieważ narkotyki naprawdę mogą zabić, ale nie będę teraz się zamartwiać śmiercią. W końcu są święta
Postanowiłam pomóc mamie w pieczeniu ciast, ale jak zawsze wygoniła mnie na dwór i kazała iść do znajomych. Nie miałam nic innego do roboty więc się jej posłuchałam i wyszłam na dwór. Wzięłam coś do picia i jedzenia, oraz aparat. Zielonego pojęcia nie miałam gdzie mogę pójść. Wokół mnie rozciągał się przepiękny park, moje osiedle i stare opuszczone domki. Nikt w nich nie przebywał więc niektórzy robili w nich imprezy. Nigdy tam nie byłam, chociaż byłam zapraszana wiele razy. Zawsze się czymś wykręciłam.  Jednak co mam teraz robić? Moja przyjaciółka wyjechała na święta do rodziny tylko mój przyjaciel Piotrek został w domu. Zresztą on całe dnie spędza z kolegami jeżdżąc na deskorolce praktycznie wszędzie. No cóż zadzwonię do niego może znajdzie dla mnie czas. Może będzie to jedyna pozytywna rzecz w ciągu tego dnia.

skąd ten tytuł?  Jest to tytuł piosenki która była jeszcze śpiewana na świeczkowiskach za czasu mego bycia w zhr. Gdy ją się śpiewało miało się mega zajebisty humor, oraz zawsze jak dla mnie przywoływała dobre wspomnienia.
1. Kiedy nadejdzie czas, wabi nas ognia blask,
na polanie gdzie króluje zły.
Gwiezdny pył w ogniu tym, łzy wyciśnie nam dym,
tańczą iskry z gwiazdami, a my:
ref:
Śpiewajmy wszyscy w ten radosny czas,
śpiewajmy razem ilu jest tu nas.
Choć lata młode szybko płyną, wiemy że
nie starzejemy się.
2. W lesie gdzie echo śpi, ma przygoda swe drzwi.
Chodźmy tam, gdzie na ścianie lasu lśnią,
oczy sów, wilcze kły, sykiem powietrze drży
tylko gwiazdy przyjazne dziś są.
3. Dorzuć do ognia drew, w górę niech płynie śpiew,
wiatr poniesie go w wilgotny świat.
Każdy z nas o tym wie, znowu spotkamy się,.
a połączy nas bieszczadzki trakt

kij z tym, że ma kijowy tekst. Ta piosenka zawsze będzie zajebista! " na polanie gdzie króluje zły, oboźny!" <3