Czarny kruk zachodu osłonił słońce,

zabił matkę i dziecko, ojca - Polski obrońce,

lecz ogień wiecznej woli się w sercach tli,

pokonamy wrogów, będziemy źli.

Łąki spłyną krwią czerwoną,

król rzuci o ziemię swą koroną,

by mógł Orzeł Biały nałożyć ją na skroń,

razem, Polacy, sięgnijmy po broń.

I Ty, młodzieńcze, choć krzepy masz mało,

rusz w bój, no ruszaj ! śmiało !

sławę narodu niech głosi Twe ostrze,

albo uciekaj, bo przecież to prostrze.

Nie bój się, kobieto słaba,

zatrzymam Niemca i Araba,

byś w wolnym swym kraju,

mogła zmierzać do katolików raju.

Odrzuć lęk i złap włócznię, bracie,

zapewnijmy pokój naszej chacie,

by nasze rodziny żyły spokojnie,

udowodnimy swe męstwo na wojnie !

RAZEM, RODACY, RAZEM !