Plaża

Totalnie witam wszystkich, któży to czytają!

Dziś postanowiłem wybrać się na spacer po plaży z Licią, co oczywiście nie mogło dobrze się skończyć. No więc zaczne od poczętku: Jak tak szliśmy sobie molem to zaówarzyliśmy Francje, jak zwykle  podrywającego jakąś dziewczyne.  Chcieliśmy ładnie usunąć się z pola widzenia, ale wydał nas Felicjano, który zaszedł mnie i Licię od tyłu, wrzeszcząc na całe gardło, że cieszy się, iż nas widzi. Francis zorjętował się, że tu jesteśmy i zaczoł coś  gadać, obejmując nas za ramiona. Sytuacja była niezręczna, więc wymyśiliśmy jakąś głupią wymówkę, że niby zostawiliśmy wode na gazie, czy coś. Za straganem chwyciliśmy Veneziano z rekę i uciekaliśmy ile sił w nogach. Tak właśnie trafiliśmy na plaże, gdzie spotkaliśmy Ludwika, jego starszego brata i Antonia. Ukrywaliśmy się tam jakiś czas, ale kiedy stwierdziliśmy, że niebezpieczeństow mineło, okazało się, że zgubiliśmy drogę. Felicjano oczywiście wpadł wpanikę. 

Veveziano: Ve! Dojcy, Dojcy i co my teraz zrobimy?! Ja nie chcę umierać, NIE CHCĘ Buuu...

Ludwig: Spokojnie nic ci nie b... AŁA! *potknoł się o zakopanego w piasku Ameryke*.

Wszyscy: Ameryka

Alfred: Siema! Szukamy z Tonnym i tym tam* wskazuje na Anglie * hamburgerów, widzieliscie może? 

Felicjano: Ja wiem gdzie jest China Town!

Anglia: *Wyłania się z krzaków* To prowadź, może tam będzie mój jednorożec...

Ja: Twój co?

Anglia: No jednorożec!

Alfred: Nie zwracajcie na niego uwagi, on zawsze tak ma. .

Anglia: Czy ty mi coś sugerujesz? 

Ludwig: *Podnosi się z ziemi* To idziemy?

Felicjano: Eee... Ludwiś? A ty przypadkiem nie złamałeś nogi?

Ludwig: O rzeczywiście, nie zaóważyłem...

Felicjano: Eee...

Potem  każdy kupił w tym China Town coś dla siebie. A Ludwig nosił Felicjano na plecach mimo złamanej nogi i nic nie czół XD. Potem znowu wrucilismy na plażę. 

Arthur: Dobra, to jak my się z tąd wydostaniemy? 

Ameryka: Mam pewną hipotezę: Więc bedę bohaterem i... a tak właściwe, co to jest hipoteza? 

Anglia:*Wli sie ręką w czoło*.

Felicjano:* Zasnoł. Pełnia szczęścia*

Antonio: Nie martwcie się, braciszek Hiszpania da wam zaklęcie polepszające humor!

Anglia: Właśnie! Wyciągne nas z tąd za pmomocą moich czarów!

Wszyscy: Ta...

Ja: OK, to zrobi mi ktoś zdjęcie? 

Gilbert: Ja mogę.

Anglia: *Otrząsa się z transu* To ty masz telefon

Ja: Pewnie, że mam.

Anglia: To zadzwoń po pomoc!

Ja: Ops, chyba baterja mi siadła...

Ludwig: To ten se robi zdjęcia, jak można było po pomoć zadzwonić...

Ja: No co? Trzeba było mówić wcześniej.

Prusy: Dobra, więc teraz zagilbisty ja, MNIE z tego wyciągnę.

Ja: Jakiś ty miły. Ale mnie to chyba tu nie zoztawisz, prawda?

Prusy: Hm...pomyślmy.... raczej zostawie.

Ja: Gilbert!

Ostateczne wydostaliśmy się z tamtąd dzięki Rosji, który przechodził nieopodal. I poszliśmy z nim na lody.

Ludwig: Ile w tym orzechów...

Felicjano: Ve? 

Ludwig: O rodzynka.

Felicjano: *Robi wielkie oczy* No bo Ludwiczek Rodzynka!

Ludwig: ŻE NIBY CO

Jak wruciliśmy to opowiedziałem to wszystko, nie kryjąc żalu, Elizabecie, a ona nas wyśmiała, bo okazało się, że byliśmy na tej plaży zaledwie 15 minut i wystarczyło spojżeć za siębie, by zobaczyć wyjście.A na zdjęciu mamy Białoruś z Alfredem . No to ja idę teraz do Gilberta walnąć go patelnią Bety.

Miłego dnia.