Ostatni dzień "młodości" już się kończy, więc wypadałoby coś napisać.

Długo myślałem co tu tego konkretnego dnia powinno się znaleźć. Za godzinę i 32 minuty wybije 12, a mi zostanie dopisane 18 lat koło imienia i nazwiska. Niby moment zwykły, jaki jest co roku, z drugiej niezywkłym jest przekraczanie tej bariery zwanej w prawie dorosłością. Zmieni się tylko to, że ewentualny zakup róznych napoi okaże się łatwiejszy, a cały świat pozostanie nadal taki sam.

18 lat to całkiem niezły kawałek czasu. Czasu śmiechu i łez, czasu miłości i nienawiści, czasu też najzwyklejszej nudy. Chcąc podsumować to wszystko i jednoznacznie każdym słowem nie mógłbym objąć chociażby najmniejszego skrawka cudu z jakim mamy wsyzscy do czynienia. Cudu, który ma na imię życie.

Jeden dzień wyprzedza kolejny, a my tylko czasami ulegamy nudzie i wydaje nam się, że czas stoi. Chcemy go wtedy przyspieszyć, a już za chwilę pragniemy by inna chwila trwała wieczność. Każdy moment naszego życia pod wpływem różnych rzeczy nabiera nowych znaczeń, każda chwila stracona przenosi nas do nowej nad która tylko przez chwilę mamy kontrolę, a potem zostaje ona tylko wspomnieniem.

Tak samo jak wy jutro się obudzę i pójdę do szkoły, spotkam przyjaciół, spojrzę w niebo i powiem cicho w myślach "piękną mamy wiosnę wtym roku". Tak samo wieczorem zasnę w oczekiwaniu na nowy dzień i tak samo coś mi się przyśni. Wszystko zrobię to sam, jednak to wy nadacie temu sens. Człowiek bez drugiego człowieka byłby nic nie wartym istnieniem, które tylko egzystuje, dlatego dziękuję wam, że jesteście. Nie ma znaczenia co ja znaczę dla was, a co wy znaczycie dla mnie, ważne, że jesteście i tą właśnie swoją obecnością nadajecie mi sens istnienia. Trudno wyobrazić sobie życie bez tych co nienawidzą, bez tych co kochają, bez tych co lubią. Każdy z was jest gdzieś we mnie w moim sercu czy umyśle i dziękuję wam za to.

18!