Wanisz.

Ołwa, jaegoistka.jpg, zamotanie i szok do potęgi entej, czyli wszystkie najważniejsze wydarzenia minionych dni. 
Też pozdrawiam serdecznie. 

Ludzie zauważają problem i bardzo się nim interesują. Lecz jednak należy zauważyć, że to jest mój problem. 
Nie potrzebuję miłosierdzia, czy pomocy, po prostu nie, nie waszej. Dziękuję, postoję, na prawdę. Dajcie żyć. 
To dziwne uczucie, kiedy myślałam, że jestem ofiarą, a okazuje się, że jednak jestem katem.  
Dlaczego nikt nie pofatyguje się, żeby spojrzeć na problem tak, jak ja na niego patrzę? Dlaczego jest w tym tle zamotania, bezsensowności, i właśnie tychże ludzi egoizmu? Błagam.  
Dobrze wiem co robić, co zrobię, a wam nic do tego, bo i tak będzie jak ja chcę. Ot i mój egoizm.
To zawsze był ładny blog i ładne notki, a teraz zburzę to niezbyt eleganckim przekleństwem: odpierdolcie się, proszę.  
Pomoc domeną przyjaźni, my przyjaciółmi nie jesteśmy. A nie ma też nic gorszego od ''pomocy'' ludzi, którzy wszystko mają w dupie. Nawet jak są w windzie i ktoś na nich kaszle, to oni mają to w dupie. 
Przecież żeby pomoc odniosła właściwy skutek, należy poznać człowieka na wskroś. To wszystko pokazuje tylko, jak bardzo się nie znamy.

Dziękuję bardzo za uwagę, a teraz idę kontynuuować zawijanie się w koc i pogrążanie się w załamaniu. Bo zawinięcie się w koc to jest właśnie to, czego mi trzeba. Wyglądam jak burrito. 
Burrito of sadness. Bo może lubię. /M ofc 

Nie można wszystkim pomóc, powiada małoduszny, i nie pomaga nikomu.