Tak , był to Damon. Leżał na moim łóżku , jakieś 5 cm ode mnie. Czulam jak moje serce wariuje. On tylko się patrzył i śmiał. Przykryłam się kołdą pod sam czubek głowy .
- No i co się chowasz ? - spytał nie przestając się śmiać.
Mogłam się domyślić że jest tutaj od dłuższego czasu i wie co mi się śniło lub to on sprawił bym o tym śniła. Cholerny pajac.
- Bo Cię nie lubię. - wyjrzałam głową zza kołdry i pokazałam mu język.
Nie wiem czemu ,ale tratkowaliśmy się jak najlepsi przyjaciele. Ze Stefanem nigdy tak nie było. Zawsze ta sama monotonnia i ciągle powtarzanie że mnie kocha i nie odda Damonowi. Owszem to fajne gdy chłopak tak się stara i gdy usłyszysz takie słowa ,ale raz na jakiś czas ,a nie w dzień w dzień.
- Eleno idź się ubrać i jedziemy. - powiedział i spojrzał na mnie.
Nie chętnie przeciągnęłam się , zamykając oczy. Nie zauważyłam kiedy już byłam na Damonie.
- Daamon. - mówiłam błagalnym głosem.
Spojrzał się na mnie i walnął minę zbitego psa. Nie umiałam mu się sprzeciwić , ta mina załatwiała wszystko. Ale ostatecznie mnie puścił. Po jakieś godzinie marudzenia że nie mam w co się ubrać i o tym że zaśliniłam mu całą koszulę ruszyliśmy w drogę. Co 15 minut wydzwaniał do mnie Stefan. Miałam już tego dość ,Damon widząć że mnie to denerwuje zabrał mi telefon i odebrał połączenie.
- Cześć Stefan. Przykro mi ,ale przeszkadzasz nam w zabawach na tylnim siedzieniu. Potem oddzwonimy. Miłego dnia.- i rozłączył się.
Nie wierzyłam że to zrobił. Zaczęłam się śmiać ,a on jakby nigdy nic jechał dalej.
- Damon obiecuje że kiedyś Ci zajebie.- śmiałam się patrząć na niego.
Spojrzał na mnie i zjechał na pobocze. Na początku nie wiedziałam w jakim celu.. wysiedliśmy z samochodu , nie odzywaliśmy się do siebie ,ani słowiem. W końcu się odezwał.
- Buziakiem? Możesz w każdej chwili , nawet teraz . - powiedział i wrócił do samochodu. Stałam nie ruchomo i dopiero zrozumiałam o czym on właśnie mówi.
- Wsiadaj , jedziemy dalej. - usłyszałam i wsiadłam do samochodu.