"Śpieszmy się"

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą

zostają po nich buty i telefon głuchy

tylko to co nieważnejak krowa się wlecze

najważniejsze tak prędkie ze nagle się staje

potem cisza normalna więc całkiem nieznośna

jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy

kiedy myślimy o kimś zostając bez niego.

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna

zabiera nam wrażliwość jak każde szczęście

przychodzi jednocześnie jak patos i humor

jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej

tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu

jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon

żeby wiedzieć naprawdę zamykają oczy

chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć

kochamy wciąż za mało i stale za póżno.

(...)

ks. Jan Twardowski

obóz udany

wyjazd nad Białe też

dnia 30 lipca 2008r nigdy nie zapomnę...