Że chujowo jest to wiecie i cieszcie się! (Pierdolę, że nie zaczyna się zdania od "że".) W końcu nic nikogo tak nie cieszy jak cudze porażki. Jarajcie się, podniecajcie i w ogóle. Tylko obrabiając mi dupę nie zapomnijcie mnie w nią pocałować.

Są takie osoby w życiu, które wywracają świat do góry nogami. Są takie osoby w życiu przy których uśmiech jest mimiwolnym odruchem. Są takie osoby w życiu które wywołuja łzy.  Ale są też takie osoby na których widok lub samą myśl masz ochotę pierdolnąć wszystkim co pod ręką. No i są przyjaciele - wywracają Twój świat do góry nogami, banan na mordzie jest na porządku dziennym ale czasem też pojawiają się łzy. Nie ukrywajmy... czasem też potrafią wkurwić niezmiernie, że nawet pierdolnięcie czymś co jest pod ręką nie wystarczy. Ale przyjaźń to nie tylko włażenie sobie w dupe, słitasne buziaczki i komcie pod focią czy wieczne melanżowanie. Chyba po to nazywasz konkretną osobę przyjacielem, żeby w razie potrzeby z całej siły przypierdoliła Ci w ryj - nawet patelnią - jeśli staczasz się na dno, robisz ze swojego życia burdel lub zwyczajnie się poddajesz. Kiedy wyglądasz jak baleron, salceson czy pasztet ma Ci to powiedzieć a nie cisnąć wazelinę do tyłka. Ile jest w naszym życiu takich osób które w środku nocy potrafia przybiec bo masz gówniany problem. Ile osób nie zostawi Cię gdy zalegniesz jak szmata na turbo melanżu?

Ciekawe tylko ile jest takich osób. I czy tak na prawdę potrafimy je docenić. Zaraz po rodzicach sa to najważniejsze osoby w naszym życiu a tak na prawdę są w naszym życiu bo są... ot tak, z przyzwyczajenia. Nie potrafimy im okazać tego, jak są dla nas ważni bo sami o tym nie wiemy. Chyba, że się ich utraci. Tylko, że wtedy może być za późno.

Trzeba coś stracić by coś docenić. Żeby odzyskać, trzeba się zmienić.