Juwenalia

Strasznie mi się podoba to co teraz się dzieje u mnie. Jest po prostu najlepiej. Zaczynając od tamtego piątku kiedy poznałeś moją rodzinę. Polubili Cię. Szczególnie Amelka. A tak w ogóle kazała Ci przekazać, że Cię lubi i Cie pozdrawia :)

Tyle wieczorów spędzonych wspólnie na Skype (teraz napisałam dobrze, bo nie będę się wygłupiać na ogólnodostępnym blogu :P), tyle śmiechów, łez ze szczęścia, nowej muzyki, koncertów... Ciągle mam Ciebie mało.

Czwartek był równie cudowny. Uwielbiam spędzać czas u Ciebie, bo zauważyłam, że jestem tam mile widziana. Ten koncert, który oglądaliśmy u Ciebie, teraz u mnie leci cały czas. Teraz leci April... Bardzo ją lubię. Przypomina mi o tym, jaki jesteś wrażliwy i kochany. O tym dlaczego Cię pokochałam...

Bardzo podobało mi się również na Gospodarczej. Gdy grasz, nie moge od Ciebie oderwać oczu. Można nazwać to fascynacją. Lubię takie chwile spędzone razem. Bardzo mi ułatwiasz kierowanie pojazdem, mobilizujesz do działania nawet samym faktem, że jesteś. Że kochasz...

Dziękuję, że przyjechałeś w piątek. Takie leniwe piątki mi się strasznie podobają. Granie na konsoli, słuchanie muzyki i granie na gitarach, robienie obiadu. Wszystko było cudowne. A potem juwenalia. Mimo tego że na grilla poszliśmy do bardziej moich znajomych, to nie spodziewałam się, że oboje tyle osób poznamy. Warto było poświęcić koncert Eneja na takie coś.

I wczoraj.

Nie myślałam nawet, że koncert Comy będzie taki fantastyczny. A wszystko dzięki Tobie. Byłeś przy mnie cały czas. Nie puszczałeś nawet na chwilę. Ratowałeś przed tym chaotycznym tłumem. Byłes moim Aniołem. I nie myśl sobie, że z tego zrezygnuję. Bez Ciebie nie potrafię się bawić.

I przepraszam za siebie. Kocham Cię i nie pozwolę sobie na takie ponowne wybuchy.