..myśli i wynurzenia nureczki..
Dodano: 15 MARCA 2013
Ciężko...
Ciężko...
Tak, jest ciężko. Fizycznie, emocjonalnie. Cały ciężar życia spada mi na barki.
Mimo to nadal idę, kroczek po kroczku. Wątłym uśmiechem kryję ból. Niektórzy dotrzymują mi kroku, inni zostają w tyle, a jeszcze inni stoją przede mną śmiejąc się z mojej walki o każdy krok do przodu.
Zmęczona, rozbita, z poczuciem beznadziei.
Znowu przestaje boleć. Nie jestem tylko pewna czy ten ból wyłączam czy zaczynam lubić...
Ludzie ranią. Nawet, kiedy odchodzą...
Jestem człowiekiem małej wiary. Nie wierzę w siebie, nie wierzę w ludzi.
Nienawiści do nich nie muszę podsycać, sami świetnie to robią.
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika daughterofchaos.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
