Ale ryj!

Leci... Chyba. Tak, myślę, że jakoś to leci.

Jestem zbyt wielkim idealistą, dziś doszedłem do takiego wniosku. Dla mnie są święte wartości, których naruszenie powoduje moje oburzenie i zły humor. Tak było dziś rano, od poranka mam kiepski humor. A po południu sam dołożyłem do niego dwie cegły. Słabiutko.

"To co Cię zżarło to jest zazdrości rak..."

No, zdecydowanie za bardzo poddaję się emocjom. Zdecydowanie za mocno...

"Może zadzwoniłbym do Ciebie z budki i mówiąc,

że zależy mi na Tobie i jestem smutny"

Przechuj tydzień. Na rozegraniu idzie kiepsko, siły ni ma, kondycji tak samo. Ale dzień na plus, nie wziąłem dziś gumy.

"Pocałowałbym Cię w usta by poczuć smak życia"

Kurde, za bardzo mi zależy na tym całym gównie, żeby zrezygnować i przerzucić się na coś innego. Za bardzo się teraz zaangażowałem. Nie i chuj, nie odpuszczę.

"Ejjj, na pohybel wszystkim

bo jutro z tego nie będzie już nic

jutro z tego nie będzie już nic.

(Stoję sam na sam z życiem i muszę coś zniszczyć!)"

Pikawa boli, ale ciągnę to dalej. Muszę udowodnić sobie, że jestem wystarczająco silny by wypierdolić to cholerstwo ze swojego ciała, nawyków, charakteru i życia na zbity pysk. Tak jedno, jak i drugie.

"Na grobach pokonanych zatańczymy Fandango!"

W piątek do Auri, sobota mecz. Następna sobota impreza Miki. Oł jea!

"Ej Gal, ja widzę jak Twe ciało lśni,

ruszasz biodrami Twój ruch błogosławi mi,

I ja wiem, kto dzisiaj Ci się przyśni..."

Bless ya!