"Obiecaj, że zawsze będziesz o tym pamiętać: jesteś odważniejszy, niż sam w to wierzysz, jesteś silniejszy, niż Ci się wydaje i jesteś mądrzejszy, niż myślisz"

[A. A. Milne]

-

Trochę o uśmiechu i życzliwości, czyli gdy rzeczywistość (zawodowa) wjedzie z buta (glana!), a Ty w szpilkach...;)

Jak ważni są ludzie, którzy wywołują  uśmiech i spokój, którzy gaszą nasze wewnętrzne wojny, zamiast dokładać nowych, którzy rzucają koło ratunkowe, gdy stracimy grunt pod nogami, którzy ustąpią w kolejce do lekarza, bo im się zupełnie nie spieszy, a my tak kiepsko wyglądamy, którzy zjedzą trochę niedopieczone ciasto bez mrugnięcia okiem, żeby nam nie było przykro, którzy posiedzą z nami, zupełnie 'po nic', bo chcą. 

Jak są ważni? Bardzo.

Po co ta tyrada, pełna truizmów? Bo wciąż nie mogę pojąć, czemu ludzie tego nie rozumieją? Czemu tak trudno o zwykłą ludzką życzliwość i uprzejmość w świecie, który jest już i tak napompowanym do granic balonem zła, niesprawiedliwości i cierpienia.

Po co generować negatywną energię? Po co kopać pod sobą dołki? 

Przecież nikomu krzywda się nie stanie, gdy bezinteresownie powie się komuś coś miłego, czy uśmiechnie się do mijanego na ulicy człowieka.

Prawda? 

Miłego weekendu Wam życzę:)