Only then I am human

https://www.youtube.com/watch?v=MYSVMgRr6pw

Wszystko jest takie bezbarwne i nijakie. Zima za oknem w ogóle nie przypomina siebie... Jakby udawała coś, czym nie jest. I nigdy nie będzie. Bo jak można tak bardzo udawać kogoś innego, że bycie sobą zaczyna być nie lada wyzwaniem...?

Nie rozumiem udawania i chyba nigdy nie zrozumiem. Udawanie wiąże się z kłamstwem... Im bardziej udajesz, tym więcej musisz kłamać. I już nic nie jest normalne, całe twoje życie jest jednym, wielkim komiksem, którego dalszych losów nie ustalasz ty, tylko twoje kłamstwa.

Jaki jest tego sens? Przecież każdy z nas jest najlepszy takim, jakim jest naprawdę. Nie potrzeba masek i kolorowania rzeczywistości. Przecież to nie ma najmniejszego sensu. 

Ludzie nie są od tego, żeby oceniać twoje życie. Tylko ty możesz zdecydować, czy to, jak postąpiłeś było odpowiednie i czy na pewno tak miało się to potoczyć. To samo tyczy się ciebie. Nie oceniaj, jeśli nie znasz. Nie wypowiadaj się, jeśli nie poznałeś całej sytuacji. Nie próbuj zmieniać nikogo na siłę. Staraj się, aby ludzie w twoim towarzystwie czuli, że mogą być w 100% sobą. 

To Ty piszesz swoją historię - niech będzie to dobre dzieło.  ;)