EVANESCENCE

ROZDZIAŁ II

-Aaaaa,przeciągnęłam się po przespanej nocy w mięciutkim łóżeczku ale zaraz...przecież moje łóżko nie było mięciutkie.Zdezorientowana rozejrzałam się po pokoju,który także nie należał do mnie.Ostrożnie wstałam i starałam kierować się ku wyjściu,chociaż nie wiedziałam gdzie się znajduję.Poczułam piękny zapach,który zaprowadził mnie do kuchni,w której zastałam Ferell'a,przygotowującego jajecznice.
-Witaj śliczna -uśmiechnął się tak jak wczoraj...tak czule
-Jak to...co ja tu..ty coś zemną?!
-Nie spokojnie,po prostu wczoraj za dużo wypiłaś i nie chciałem odwozić Cię w takim stanie,ja spałem w innym pokoju,spokojnie.
-Dziękuje,to wszystko co dla mnie zrobiłeś,ma ogromne znaczenie...
-Wiesz co,jesteś inna...inna niż te wszystkie wytapetowane lale
-Nawet nie wiesz,ile ja mam wad...
-Każdy je ma skarbie,ale jesteś inna ja to wiem.
-Hm...no dobrze.
-JAJECZNICA!
-Umiesz dobrze gotować?
-Właściwie,to umiem tylko jajecznice-zaśmiał się i tak jak się domyślacie,nawet to wydawało mi się w nim słodkie.
-No cóż,na pewno będzie pyszna! :)
Oboje zabraliśmy się do jedzenia.Trzeba było przyznać, ta jajecznica była pyszna,lepsza niż ta,którą robiła moja mama.
-I jak,smakuje Ci?
-Jest pyszna,serio.
-Przepis mojej babci
-Jest tutaj?
-Nie żyje od dwóch lat..
-Przepraszam...naprawdę,nie pomyślałam
-Spokojnie skarbie.
-Ile masz lat?
-17 podejrzewam,że ty jakieś 15?
-Trafiłeś w dziesiątke.
Fajnie byłoby mieć starszego chłopaka...ma doświadczenie i czułabym się przy nim bezpieczniej...pomyślałam ale nie,OGARNIJ SIĘ ROSE! NAWET GO DOBRZE NIE ZNASZ!
-O czym tak myślisz?
-Co? aaa o niczym,opowiedz mi trochę o sobie...
-No dobrze...
-Więc słucham :)
-Zacznijmy od tego,że moi rodzice zgineli w wypadku samochodowym,rok po moim urodzeniu.Wychowywała mnie babcia,która zmarła tak jak mówiłem,2 lata temu.Aktualnie jestem pod opieką wujka który jest em...generałem
-Generałem?
-Długa historia skarbie.
-No dobrze.
-Może teraz ty opowiesz mi coś o sobie?
-Moje życie jest monotonne,mam bardzo wkurwiającą siostrę ale bardzo ją kocham,mame,która zrobiłaby dla nas wszystko a ja czasem jestem dla niej taka nieznośna...oraz mam ojca,którego prawie ciągle nie ma w domu i  często się denerwuje.To wszystko.
-No dobrze...to co robimy?
-Nie wiem...chyba zgubiłam telefon,mogę skorzystać z twojego?bo chcę zadzwonić do mamy,żeby się nie martwiła.
-Jasne,proszę.
PIII PIII
-Słucham?
-SIema mama
-Jezu dziecko!ty żyjesz!
-A czemu miałabym nie żyć o.O
-Nie było cię całą noc a w naszych okolicach krąży seryjny morderca,który zaprasza panny do swojego domu,gdzie ty wgl. jeste...
PIIIII- rzuciłam słuchawkę i spojrzałam się na Ferell'a
-To nie tak jak myślisz...
-CZYLI TO WSZYSTKO CO MI POWIEDZIAŁEŚ TO NIEPRAWDA? CHCIAŁEŚ MNIE PO PROSTU WZIĄĆ DO CIEBIE I ZABIĆ?!?!?!?
-Nie kłamałem ze wszystkim,mój wuja jest generałem tyle,że tak jakby z innego świata...
-CO???!! RATUUUUUUUNKU!
Chciał mnie uciszyć,przywarł do ściany i pocałował...pocałował bardzo namiętnie,miał słodkie i delikatne usta.Oddałam mu pocałunek i wtuliłam sie mocno.Czułam,że on nie może mi zagrać,to była intuicja.
Po jakiś 6-7minutach oderwaliśmy się ode siebie.Byłam zszokowana i nie wiedziałam co powiedzieć... on przejął stery.
-Wszystko Ci wytłumcze...
-SŁUCHAM (starałam mówić się jak najbardziej obojętnym tonem)
-Nazywam się FERELL G6
-G6?
-Nie przerywaj mi prosze,a wiec nazywam sie FERELL G6 jestem maszyną stworzoną do zabijania a mój wuja jest generałem,czyli głową wszystkich innych,podobnych do mnie.
-Nie rozumiem,to czemu jeszcze mnie nie zabiłeś?
-Mówiłem,że jesteś inna...
-No więc jestem inna...i co dalej?
-Chciałbym zabrać cię ze sobą i pokazać mój prawdziwy świat.
-Żebym stała się maszyną do zabijania? AHA,JASNE JUŻ LECĘ.
-Nie,przekonasz się.Zaufaj mi proszę.
-JAK JA MAM CI DO KURWY JASNEJ ZAUFAĆ JAK TY MNIE NA KAŻDYM KROKU OKŁAMUJESZ CO?!
Znowu to zrobił,znowu mnie pocałował,tym razem pocałunek trwał dłużej,o wiele dłużej.Potem siedzieliśmy wtuleni w siebie i wpatrywaliśmy się w rozpalony kominek,znajdujący się naprzeciwko nas.
                                         CIĄG DALSZY NASTĄPI...