Tabula Rasa

Jakbym został dentystą to byłby paradoks stary

Co do żółtego koloru w tym przypadku potrzebne czary

Mam talen do odkładania na później, pobite gary

Na palec pod budke chyba zawsze byłem ostatni

Lubię wyglądać, gry nie dla mnie, eufenizm nie złote szaty

Staram się być realistą, może to przez wszystkie straty

Starszy mi powie, jak mogę na to czas tracić

Ja młodszemu podpowiem, ze nudy to wybor, nie takie czasy

Nienawidzę gdybać przecież przyszłości nie zobaczysz

Wolę przewidywać i być gotowy na to na co się trafi

Widziałem już troche, stety nie bierze mnie na płacz i

Czekam na jakąś wojnę, bo bitwy są dla słabych

Mam słabość do kobiet, do słodyczi i do kawy

Zawsze brakuje mi milimetrów tak samo jak witamin

Z gory jestem zdecydowany, często głupi i trefnie słaby.

Ale co do kompleksów to mam je gdzieś, wiesz? Czaisz?

Nie mam ego w kosmosie, posury nie mam jak arni

Czuje rap bardziej niż wy, choć nie jestem czarny

Lubię głośno sluchać muzy,  skakać biegać no i tańczyć

Lubię wyjść nocą na osiedle, patrzyć w górę no i marzyć

Mam parcie na chmiel, lubię sączyć sobie browary

Troche woda brzegi rwie, bo często nie wypuszczam pary

Milcze jak niemy, później wyżywam się na kartki

Lubię się domyślać, a świadomość mi geny dały

Co za tym idzie, że jestem pewny siebie i śmiały

Bo nie powiesz nic więcej złego o mnie, niż te litery dały

Niszcze argumenty, byś poczuł ten ból na krtani

Chce by cie zatkało, bo nie wymienisz już żadnej wady