Naprawdę nie zastanawiam sie nad tym co inni o mnie mówią. Nie wiem dlaczego, po prostu taki juz mam nawyk. Bardziej jednak przejmuje mnie to co ja sama o sobie myślę, Jednak moim naajwiększym problemem jest to że co jakiś czas wypominam sobie popełnione błędy. Czasem jest tak, że od jednego przechodzę do drugiego, a potem następny i kolejny, aż samoistnie pogrążam sie w depresji. Samodestrukcja, nie umiem sie po prostu opanować. Od ferii albo nawet i od świąt nie mogę się ogarnąć. Ale załózmy, że od ferii, powinnam już dawno wyrzućić skasowac, zniszczyć i zapomnieć wszytko w sprawie tego eseju. Ale tak naprawdę to mi szkoda. Owszem spodziewałam sie tego, ale włożyłam w to jakiś tam mój wysiłek, który niestety poszedł na marne. Może następnym razem.. Kurcze nie bede sie okłamywać, następnego razu po prostu nei będzie! zawzse myślami przy tym co mi nie wychodzi, co mnie omija, czego mi brakuje. Nie mogę się powstrzymać! Dlaczego tak jest, że męcze sie tym wszytkim, w kółko i wkółko, nie mogę sie za nic zabrać, skończyć tego co zaczęłam, chociaż już tak niewiele brakuje?

http://www.youtube.com/watch?v=LmsKPw-oXRc&feature=related

Dzisiaj znalezione