Nowy rozdział?

Ten blog ma być kartką, pustą kartką dla moich pieprzonych uczuć. To wszystko. Jedynie psychiczne wyżycie się, przemyślenia. Opiszę wszystko od początku. A może od końca? Nie wiem jak zacząć. Tyle razy zaczynałam i nie kończyłam. 

Kim jestem? To chyba najmniej istotne. Bo w sumie jestem mało istotnym tworem. 

Nie obchodzi mnie popularność, nie muszą tego czytać setki osób, nawet nie zależy mi na marnych 20. Chcę żeby ten kto tu trafi potrafił się ze mną zidentyfikować i odnieść do wszystkich spraw. 

Zaczynam.

Rocznikiem '98 jestem sobie. Chodzę do najlepszego liceum w mojej okolicy na profil humanistyczny, mam pieniążki, cudownych przyjaciół i kochanego chłopaka. Czy jednak wszystko jest idealne? Prawda jest taka, że od samego początku moje życie było chaosem i wciąż nim jest. 

Nie zacznę tego wpisu od opisu moich nieszczęść.

Chciałabym Was jedynie powitać w moim świecie.

Nie bierzcie mnie za atencjusza. Wbrew pozorom nim nie jestem.