Kwiaty na śmietniku

widziałem dziś jaK ktoś je wyrzuca

patrzy na nie przez chwile

jeszczce przez chwile sie wzrusza

zapala papierosa i wyciera łze

chciałby stąd uciec

lecz uciec nie ma gdzie

mówił do mnie -"przegrałem

przespałem swój czas

przez ten ciągły bieg

zostałem sam,

nie ma już przy mnie ludzi

juz zapomniałem ich twarzy,

tak bardzo chce tam wrócic w to miejsce gdzie sie marzy...

tak bardzo chcę odnaleźć skrzydła mojej wolności

by móc na nich polecieć w objęcia światłości..."

mówił mi-"kochaj bo tylko wtedy będziesz żył

kochaj nawet wtedy gdy juz brakuje Ci sił...

nie daj się zamknąc w klatce z pozornymi emocjami

niech sterowana namiętność nigdy Cie nie pochłonie

rozejrzyj się w koło odnajdź serce które kocha

odnajdź swoje miejsce i trwaj w nim do końca

znajdź to co piętnowano kiedys jako szaleństwo

odszukaj Boga, bezpieczeństwo, przywróć szlachetność..."

gdy skończyl to mówić odwrócil się i odszedł...

zostawiając na śmietniku zwiędłe piękno swoje

wróciłem do domu i w kącie zapłakałem

podlałem swoje kwiaty by nigdy nie umarly...

wiersz dedykowany pewnej bardzo bliskiej mi osobie...wierze w Ciebie...