Czarne słońce zapaliło się.

       (...) zaraz mnie wzięli na /EKG i na wykresie z aparatury wyszedł Twój portret.

- Szukasz za wiele obcej pomocy - powiedział ksiądz z przyganą - a zwłaszcza u kobiet. Czy nie widzisz, że to nie jest prawdziwa pomoc-
- Nieraz i nawet często mógłbym ci przyznać rację - powiedział K. - ale nie zawsze. Kobiety mają wielką moc. Gdybym mógł kilka kobiet, które znam, do tego skłonić, by dla mnie wspólnie coś zrobiły, musiałbym dopiąć swego. Zwłaszcza w tym sądzie, który składa się prawie tylko z samych kobieciarzy. Pokaż z daleka kobietę sędziemu śledczemu, a obali on stół trybunału i oskarżonego, byle tylko do niej na czas zdążyć. Ksiądz schylił głowę na balustradę, teraz bodaj dopiero przytłoczyło go sklepienie ambony. Co za słota musiała rozpętać się na dworze! To nie był już pochmurny dzień, to była głęboka noc. Żaden witraż wielkich okien nie był w stanie przerwać ciemnej ściany bodaj najsłabszym połyskiem. I właśnie teraz zaczął zakrystian gasić na wielkim ołtarzu świece jedną za drugą.

Jeżeli niektóre z zależności istnieją tylko w niedoścignionych marzeniach i błachych, w większości mydlanych filmach, to co robią one po realnej stronie świata? Wszystko istnieje. Zadziwiające jest odkrywanie prawdy. Walka. Siła. Inspiracja. Walka z samym sobą. Oddanie. Zaufanie. Co to za uczucie, które pozwala odejśc, skazując siebie na cierpienie w myśl mam nadzieję, że teraz jest szczęśliwa... Zrujnowannie samego siebie, dewastacja w celu tkwiacym we własnej głowie. To pozaziemskie. To nielogiczne. To rzedkie. To tak cholernie cenne.

Wielkość człowieka polega przecież na świadomości swojej małości.

To jest mój sen. Ten sen przeraża mnie. W pokoju bez ścian zamykam się.

Nie ma nic, nie mam mnie. Niby cudownie, ale wcale nie jest dobrze w moim śnie.

Ona była rozkruszona. On napoczęty. Wyznaczyła go na kolejne trofeum. Ale on ją zaskoczył. Jak nic innego w życiu. Prezent, którego nie chciała przyjąć. Myliła się tyle razy, jak Summer. Popełniła za dużo błędów, by mogło być dobrze. A jednak. Odpuścić. Wyzwolić. Poczuć.

             Witam. Jestem pechowcem, co ma gwiazdy w oczach.

Lubię chodzić boso i jeść rękami. Lubię lepić z masy solnej i spać nago. Lubię drogie alkohole i stare samochody. Lubię rzucać nożami i mięsem. Lubię spisywać myśli.

Jestem tą, na którą nikt nie czeka. Ale i tą, co czeka wszystkich. Rozniecam fobie, karmię się łzami i tańczę przy głuchym stukocie martwych kości. Noszę czarny płaszcz i w lewej ręce kosę. Spod kaptura nikt nie widział mojej twarzy.