Pewien poranek...

Niezbyt piękna

kompletnie niedoskonała

a mimo to zupełnie szczęsliwa...

Zdjęcie nie mam pojęcia skąd, ale jest oto :)

Mam nadzieję, że nikogo nie urazi.

Dla mnie jest słodko-gorzkim wspomnieniem mnie :P

W milionie rozmów, znajduję kogoś

kim zawsze chciałam być

ale się bałam.

Wszystkiego najlepszego kochany Aniołku

z okazji, wiadomo jakiej.

Życzę Ci byś zrozumiał, że ludzie się zmieniają

i ja się zmieniłam.

Chociaż jestem wciąż ta sama, to już nie taka sama.

I uczę się jak mogę, na błędach.

Zaczynam się zastanawiać, jak ja  to robię.

Kłócę się, nie chcą się kłócić.

A gdy chce być wredna, wychodzi, że jestem miła.

Ot takie moje życie na opak.

PS. Macie czasem tak, że chcielibyście bardzo opowiedzieć coś 

komuś, tej jednej jedynej osobie, bo ona zrozumie...

Jednak nie możecie, bo nie.

Strasznie parszywe uczucie