...

Bywało już tak... zegar wybijał godzina po godzinie takt mojej nocy... Próbowałem  przywyknąć, ale do niczego nie można przywyknąć... Można się tylko poddać i to właśnie czynię. Odpuszczam i poddaje się. A przecież wszystko co w życiu warto robić, warto robić z przesadą... Może minął już ten czas, kiedy chciałem coś zmienić, teraz chcę chyba tylko zniknąć. Rozpłynąć się w mroku własnej duszy, bo nie ma dla mnie ratunku. Chciałem spróbować jeszcze raz, nawet wiedziałem jak... Ale zmroził mnie strach i to, że tym razem nie starczy mi sił aby wstać... Dziwnie już tutaj bywało, nie dziwniej też by się stało, gdybyś zwyczajnie powiedziała "odejdź"... nie chcę tego słyszeć, więc chyba zwyczajnie, bez zbędnych słów odejdę sam... Tak to się musi skończyć. Przecież nawet ja nie wierzę w inne rozwiązanie.

Pamiętam łzy spływające po twojej twarzy,
Gdy powiedziałem: "Nigdy nie pozwolę ci odejść"
Gdy te wszystkie cienie zgasiły twoje światło
Pamiętam jak powiedziałem : "Nie zostawiaj mnie tu samego"
Lecz to wszystko już umarło, odeszło i przeminęło... to już tylko wspomnienie.

Za oknem świat stoi w płomieniach, zostałem z tym wszystkim sam... Próbowałem na tysiące sposobów... ale już nie mam siły. Już nigdy nie będzie dobrze. Muzyka już dawno ucichła, ale słowa jeszcze szepcze wiatr... Jednak nie potrafię w nie uwierzyć. Nie potrafię odnaleźć dawnej siły... Jak zmienić własne przeznaczenie? Jak walczyć z całym światem.... kiedyś potrafiłem... Dziś się boję... Chciałbym abyś była teraz blisko, ale nie masz pojęcia o istnieniu tych słów... Nawet nie wiesz, jak bardzo się boję, tego, że znikniesz... Nie wiesz tego bo niby, dlaczego miałabyś to wiedzieć skoro nie powiedziałem nic... Bo pewnie gdybyś wiedziała, już dawno byś zniknęła... A jest jedna rzecz, którą chciałbym abyś wiedziała... ale tego też nie mam odwagi powiedzieć...

Gdy na Ciebię patrzę, boję się zamknąć oczy nawet na chwilę, bo jesteś piękna jak najpięknieszy moment w życiu. I zamykając oczy gotów jestem ów moment przeoczyć. Jesteś nieskończonym oceanem, a ja tylko jedną w nim kroplą...

Jest tyle rzeczy, które chciałbym powiedzieć... ale to się skończy jak zawsze... Więc milczeć będę jak grób, to mniej boli...