Lepsze jutro cz.47

Lepsze jutro cz.47 

Następnego dnia obudziłam się przed 11. Ala jeszcze słodko spała , więc nie chciałam jej budzić. Po cichu udałam się do łazienki, aby wziąć prysznic. Wzięłam ręcznik i czyste ciuchy po czym zamknęłam się w pomieszczeniu. Weszłam do kabiny i puściłam letni strumień wody na swoje ciało. Byłam jeszcze zaspana, dlatego potrzebowałam wybudzenia. Chłodna woda dobrze mi zrobiła. Zakręciłam wodę, okryłam się ręcznikiem i stanęłam przed lusterkiem. Może faktycznie byłam ładna? Moje włosy układały się delikatnie na moich ramionach i luźno zwisały. Muszę w sobie coś mieć skoro Mateusz mnie kocha. Może to szczęście sprawia, że czuję się piękną? Byłam szcześliwa z moim chłopakiem i odpowiadało mi to. Wytarłam mokre ciało, założyłam na siebie ciuchy i wróciłam do pokoju. Ala siedziała już na łóżku i się uśmiechała. 

- A ty co taka wesoło z rana?- spytałam 

- Oh, bo życie jest piękne. 

- Czy ja o czymś nie wiem? 

- Ee.. bo wiesz, ja .. 

- Nie kręć mi tutaj tylko mów co się stało. 

- Nie chciałam się chwalić, żeby nie zapeszać. 

- Mi nie powiesz? 

- Bo ja się.. chyba zakochałam- wypaliła nagle 

- Serio? To super. Cieszę się, że ty też będziesz szczęśliwa i ułożysz sobie życie. Znam go? 

- Nie, wiesz co my chyba mamy tendencję do poznawania chłopaków w szpitalu. 

- Poznałaś Go w szpitalu? 

- Tak, kiedyś jak czekałam na korytarzu on wychodził z gabinetu z ręką w gipsie. Pomogłam mu, bo sobie za bardzo nie radził no i coś chyba zaiskrzyło, bo właśnie dostałam od niego smsa, że chciałby się ze mną spotkać. 

- No to szybko napisz mu, że się zgadzasz.  

- Już napisałam. 

- To ty idziesz na randkę, a ja mam obiad rodzinny z Mateuszem. 

- Twój tato też będzie? - zapytała zdzwiona Ala

- Skąd Ci to przyszło do głowy? 

- Powiedziałaś obiad rodzinny.. 

- On nie jest moją rodziną. 

- Hania to Twój ojciec. 

- Ojciec , który o mnie zapomniał i zostawił mamę raniąc ją przy tym. Poszedł do innej i zrobił jej dziecko. Wyśmienity tatuś, wzór do naśladowania normalnie. - powiedziałam z sarkazmem

- Ale to jednak Twój tato. 

- Tato to osoba, która kocha swoje dziecko, zajmuję się nim i uczestniczy w jego życiu. To, że zawieram jego geny nic nie znaczy. 

- Spróbuj z Nim porozmawiać. 

- Nie mam ochoty. Dobra idziesz do łazienki? - zmieniłam temat 

- Uparta jesteś, idę. 

- Ok, tu masz ręcznik - wskazałam jej miejsce, gdzie leżał 

Ala weszła do łazienki, a ja rozczesałam włosy i wykonałam lekki makijaż. Zaczęłam też przeglądać moją szafę z zamiarem wynalezienia czegoś co będzie odpowiednim strojem na obiad. W końcu wybrałam czarne rurki i niebieską koszulę szyfonową. Znalazłam też kilka bransoletek i naszyjnik. Idealnie. Kiedy przyglądałam się mojemu zestawowi dołączyła do mnie Ala. 

- Może być? - spytałam 

- Jak dla mnie super. 

- Okej, idziemy na śniadanie? 

- Tak, bo jestem meeega głodna. 

Obie wybuchłyśmy śmiechem i udałyśmy się do kuchni.

CDN(jutro)